Paramaribo woonde. Zijn eigenlijke naam, Eildert, was voor
de mensen daar zo moeilijk, dat er werd gekozen voor een
kortere, die ook wat makkelijker in het gehoor lag. En zo werd
Eildert Bob, en zo kreeg zijn zoon Bob de naam die zijn vader
pas veel later had gekregen. Eildert trouwde met een lid van
de familie Igesz, in Schagen wel bekend als Jet Igesz. Zij was
voluit Henriette Louisa Frederika Igesz, de zus van Bets en van
mijnheer Igesz van hotel Igesz. Zowel Bob als Henri herinnerde
zich levendig hoe ze bij deze oom logeerden in het hotel en
Van daaruit brachten ze dan een bezoek
aan huize Havana aan de Hoep
uiteraard door de zaal heen struinden en de kegelbaan. Oom
Igesz had dat dan wel niet graag, maar ja, verbieden wilde hij het
ook niet. Die zaal was natuurlijk altijd net schoon gemaakt en in
de was gezet. Van daaruit brachten ze dan een bezoek aan huize
Havana, dat door Buiskool omgedoopt werd tot Renova, aan de
Hoep, waar oom Jan en tante Jans woonden.
Hun vader Eildert (Bob dus) heeft een flink aantal beroepen en
bezigheden gekend, waaronder hoenderfokker, tuinarchitect
en sportjournalist bij de Schager Courant. Of zijn hem altijd
parten spelende maag, óf zijn vrijmoedige gebruik van zekere
faciliteiten die hij door zijn werk genoot, hebben hem nogal
eens genoodzaakt van baan ofbezigheid te wisselen.
Ome Jan was een bijzonder geval. Hij was geestig, lachte graag,
maar hij was ook scherp als een scheermes en niet zonder pret
om een ander. Toen Bob ooit niet onmiddellijk zijn oom Her
man (van der Dussen) herkende tijdens een bijeenkomst van
de familie na vele jaren - een oom die was getekend door heel
veel Indische jaren die die oom niet in zijn koude kleren waren
gaan zitten - riep dat de spot op van oom Jan Buiskool. Neef
Bob herinnerde zich hoe oom Jan werd 'terecht gewezen' door
zijn zuster, tante Kina.
De kinderen Buiskool, Kinajan, Eildert (Bob dusen Dirk
hebben een wel heel verschillende levensloop gekend.
Kina trouwde met een man die bij de marine werkte, daar zijn
ontslag nam en naar Indonesië vertrok om te gaan werken bij
de Nederlandsche Handelsmaatschappij. Na een werkzaam
leven gingen ze ten slotte in Den Haag wonen.
Jan studeerde rechten, trouwde, promoveerde, werd advocaat,
kantonrechter, wethouder in de oorlog, een halfjaar interim
burgemeester van Schagen direct na de oorlog, lid van het Hof
van Justitie in Paramaribo (dat hij kende vanuit zijn jeugd; hij
woonde daar van zijn 5de tot zijn 12de jaar), werd een aantal
maanden waarnemend Gouverneur van Suriname, keerde
terug naar Nederland, werd rechter bij het Internationaal Ge
rechtshof in Tanger, en keerde opnieuw terug naar Nederland,
om hier kantonrechter te worden in Deventer. Een bewogen
leven, mag je wel zeggen.
Hij is tamelijk jong, 60 jaar oud, overleden in Ense in Overijs
sel. Zijn vrouw, tante Jans, heeft daarna een huis betrokken in
Heiloo in het Blokhovenpark. Daar is ze in 1989 gestorven.
Beiden zijn ze begraven in Schagen volgens hun uitdrukkelijke
wens.
Zijn broer Bob (Eildert dus) deed het anders. Die heeft een
veelheid aan beroepen uitgeoefend, nadat hij door zijn vader
uiteindelijk op de tuinbouwschool was geplaatst. Dat was ge
zien zijn intelligentie een stapje te laag, maar het boterde niet zo
Op de tennisbaan in Schagen. Bovenste rij v.l.n.r.: 1. Mevr. Schmaiz - Boontjes, 4. Mevr. A. Mol - Rogge
veen (of ze hier al getrouwd is met Mol, is onbekend), 2, 3, 5, 6 en 7 zijn onbekend.
Onderste rij: 3. Kees Mol, 4. Bets Igesz, 5. Cees Schmaiz, 6. Jan Buiskool, 1, 2 en 7 zijn onbekend.
5
