vaterafvoer te
ontroleerd
n.
kilometers
uden.
iten zijn
is uitgevoerd
beboet,
kroosschouw
nlijk etentje.
les ook
ten bij
n de Roode
den en
vlees en huur
als enkele
anningals
lachten. De
iet servies,
lbenodigd-
kwas het
ij
ïeld, maar
dat was voor
erd door een
ulden en
vis. Zalm en
iparte
stuivers aan
kostte
dikke koek
rmoedelijk
d met spijs
jelen
ing staan
'S.
werden
>ten 2 gulden
ïtmen
voor
^stuivers.
Het hoofdgerecht bestond uit grauwe
erwten (8 stuivers) met bloemkool
(6 stuivers) en zoete appels (8 stuivers).
De gerechten werden gekruid met peper,
mosterd, zout, nootmuskaat en kaneel
voor een bedrag van één gulden en
18 stuivers. Voor de liefhebbers waren er
druiven (1 gulden), koeken (2 gulden en
12 stuivers) en tabak, die één gulden
kostte.
De maaltijd werd bereid en opgediend
door twee bedienden, die hiermee samen
een gulden verdienden.
Ongetwijfeld is er tijdens de maaltijd het
een en ander gedronken. De kosten
hiervoor werden niet gedeclareerd dus
waren waarschijnlijk voor eigen
rekening.
Hoewel Schagen 200 jaar geleden een
kleine plaats was met omstreeks 1200
inwoners en afgelegen lag in de kop van
Noord-Holland waren er toch luxe
eetwaren te koop zoals druiven, zalm en
forel. Was het de invloed van de
ingekwartierde Franse troepen die de
eetgewoonten van de Schagenaars
hadden veranderd? Waren deze artikelen
gewoon te koop in een van de vele
winkels die Schagen kende of werden ze
op speciaal verzoek meegebracht door
een van de beurtschippers? Werden de
forellen levend getransporteerd en lag de
zalm op ijs dat 's winters uit de sloten
werd gehakt en dan verpakt tussen riet en
stro opgeslagen werd in ijskelders?
Allemaal vragen die pas beantwoord
kunnen worden na uitgebreid
archiefonderzoek.