fl
ourant. Twee
snaken
onbeschrijfelijk
den in Noord-
r, al beluistert
t is toch vragen
>en aan zo'n
zo'n
isenzee en de
lofficieel ver-
eft reeds de
afscheids-
graaf heeft z'n
Cruit, lange
jochie van
het rechter
mij naar
>ord. Ik weet al
:hts en links
rit de zetel ach
grijpt in.
lij verduidelijk
risch verklaar
,n zijn geringe
wijst mij een
en mijn elf-
tussen
alistVan Kam
t inhoudvoor
krijgen.
Het minuscul
moedigen ver
-avo, Bravo!
;n horen,
n forse roffel
acht van dat
het eind
n gebeurte-
als je even je
la, natuurlijk,
rrichtingen
waaghal-
halve week
ger Courant,
door een
mederedacteur van de krant bij de twee
koloms foto waarop onder meer zicht
baar de Groene, directeur De Raat, redac
teur Van Kampen, autofanaat Kruit en
scholier R. Schroevers:
'Onze directeur wenst ze een goede reis.
Haastig steekt onze collega nog een siga
ret op. De sigaret der ter dood veroor
deelden, spotten wij goedmoedig. Triom
fantelijk wijst hij op zijn mascottes... een
wit en een zwart miniatuurhondje... Die
moeten hem erdoor helpen. En dan...
instappen, een portier klapt dicht, roeff
weg is het wagentje... Als we weer
binnen zijn valt een vreemde stilte in de
redactiekamer. We kijken mekaar aan.
Allen denken 't zelfde. Een heel begin...
goeie reis, kameraden en behouden
thuiskomst!' Tja, het onderdeurtje spoedt
zich naar zijn startplaats, Tallinn, in Est
land, tegen de besneeuwde eindeloos
heid van Rusland aan, en de temperatuur
vèr onder nul, de keuze van de startplaats
kon moeilijk overmoediger.
Ik duik in mijn herinnering, moeilijk
is het niet, ik kan er zó bij. Er volgen in
Schagen dagen vol pijn en huiver. Je zou
toch denken dat er een vreemde stilte
over het stadje hing. En dan volgt plotse
ling het bericht, dat de Groene Tallinn
heeft bereikt. De sceptici wankelen. De
anderen hebben hoop. De feiten worden
op de voet gevolgd. Ze razen door Let
land, Litouwen, Polen, die twee moedi
gen in dat onderdeurtje. Ze razen door
Duitsland. Schagen wordt eensgezind.
Schagen als zodanig schuift op naar
diepe bewondering. Schagen heeft de
atlassen erbij, ziet waar die twee bij Venlo
heel even Nederland passeren en vervol
gens door België zullen schieten, rich
ting Reims, richting Grenoble, en ginds,
heel ver weg, aan die lispelende, blauwe,
verliefde Middellandse Zee Monte Carlo.
Schagen trekt z'n plan, en wil die twee,
pardon, drie, even zien voorbijflitsen,
toezwaaien misschien, moed inspreken
wellicht. Hier, verslag van Van Kampen in
de Schager Courant: 'Die Vrijdagmiddag
in Venlo - om nooit te vergeten. Was me
dat een verrassing, al die bekende gezich
ten uit noordelijk Noord-Holland, die
gemeende menschen en de vingerkoot
jes krakende handdrukken. Het was een
verbijsterende manifestatie van mede
leven met deze Rallye en het heeft beide
afdelingen van het koppel (waarvan ove
rigens gezegd kan worden dat Kruit 7/8
van 't traject voor z'n rekening genomen
heeft), goed gedaan.'
7
