a zijn niel
hel groot e
cle handel-
oen alle des-
eren, verstomd
bezig te zullen
un je eigelijk
lenstraat lopen.
iar?Nee, er is
maar eens
t mijn vader
natuurlijk niet
ouders, mijn
immers alle-
nochten alle-
A'as veel zorg,
was bioloog,
rstaan van lite-
orbeeld - zijn
prachtig bege
t jeugdboek
/assenen. En
ar minpunten,
ach van 'mdat
tkonbedwin-
orbeeld. Het
ken. Want Van
heerlijke jeugd-
ode oren, en ik
e, vier, vijf keer.
lotseling op de
rles Boost van
Ik kijk. Ik schrik. In plaats van die ene
bevoorrechte schooljongen staan er wel
minstens tien kinderen op de tekening,
misschien zelfs twintig. Ik word kwaad
over zoveel oneerlijkheid. Ik ren met het
boek naar mijn vader, doe mijn verhaal.
Vader zegt geschrokken: 'is het écht
waar? Mag ik dat boek es even zien!' Hij
houdt Het grote Rallye-avontuur vast,
kijkt naar pagina 33. En dan gebeurt het.
Het gebeurt altijd het eerst in die onder
lip die gaat trillen. En dan komt die bul
derende lach. En bulderend van de lach
geeft hij mij het boek terug en zegt dat
ik gelij-hij-hijk heb. Dus ik ben razend
en ik zeg dat je over zóveel oneerlijkheid
niet lachen moet. En mijn vader kijkt mij
aan, proest het opnieuw uit, zegt, 'je hebt
gelij-hij-hijk, ik kan me wel voor mijn
kop sla-ha-ha-ha-haan!' Ja, ja..., ook
dat moest maar eens gezegd! Is het ver
haaltje nu klaar? Ja. Volgen er ter histo
rische completering nog slechts enkele
te memoreren feiten! De oorlog kwam,
en je hield je maar het beste zo gedeisd
mogelijk. De vrede kwam, en ook de
enthousiaste en ondernemende Kruit en
Van Kampen schoten uit de startblokken.
Van Kampen werd een gewaardeerd
journalist. Hij werd een professioneel
reiziger, tussen Groenland aan de ene
kant, het voormalig Nieuw-Guinea op
het andere halfrond. Hij ging met heel
veel succes vaak in die verre landen gesi
tueerde boeken schrijven. Thans waren
het romans voor volwassenen. Kruit op
zijn beurt ging racen op het circuit van
Zandvoort. Hij was erbij, in een opge
voerde Balilla, tijdens de misschien zelfs
eerste wedstrijden met open inschrij
ving. Kop in de krant, daags erna: Kruit
eerste op een haar na. Hij liet een grote
nieuwe garage bouwen aan het eind van
de Loet. Zijn bedrijf leverde de oplossing
voor menig netelig technisch probleem.
En op een dag was hij verdwenen. Hij
was een hotel begonnen in Zwitserland.
Als hij enigszins vervaarlijk uit een raam
hing zag hij een berg. Misschien paste
een berg toch meer bij hem dat een vlak,
groen, drassig stuk polder. Van de latere
levensjaren van de Groene zijn mij helaas
geen feiten bekend.
De radiateur staat
lt
