u*j!m
Een Krantenbericht
Oprechte Haërlemfc
Nol 39
Saterdaegfe Courant.
idering;
icent
zeker ver
as waren er
er waren er
ïdste
r die er
/as getrouwd
dat zijn
stzal zijn.
Soi en is dus
aij niet want
lasting)
i dus niet
aud konden
Sommige mensen worden automatisch
wakker van het gemorrel aan de brieven
bus als de bezorger 's morgens in alle
vroegte de krant met het laatste nieuws
in de bus laat glijden. Anderen zijn
gewend geraakt aan het dagelijks terug
kerende geluid van de vallende krant en
slapen rustig door. Zij horen niets van de
vroege werkers, die met duizenden colle
ga's, er zorg voor dragen dat iedereen op
tijd het nieuws ontvangt.
De krant als nieuwsbron, is ondanks
radio en televisie, niet weg te denken uit
de samenleving. De gedrukte krant is een
van de weinige vindingen die sinds zijn
ongeveer 350 jarig bestaan nog steeds
bestaat. Hoe oud kranten zijn is niet
precies bekend, evenmin als bekend is
wie de uitvinder van de drukkunst met
losse letters is geweest. Er zijn een paar
Duitse kandidaten, maar Nederlanders
houden het bij voorkeur op Laurens
Jansz. Coster uit Haarlem. Het zou ech
ter nog geruime tijd duren, voordat in
Haarlem de eerste krant gedrukt kon
worden. De productie van kranten kwam
pas in de 17de eeuw goed op gang door
verbeteringen aan de drukpersen door
Willem Jansz. Bleau.
De Opregte Haarlemmer, gaat er prat op
de oudste krant van Nederland te zijn.
Deze krant kwam in 1656 al uit.
In onze omgeving kon men zich in 1796
abonneren op de Noordhollandsche
Courant, gedrukt te Alkmaar en drie jaar
later omgedoopt tot Alkmaarsche
Courant. De krant werd gedrukt bij
A. Sterck op de Oude Gracht.
J.N. de Wit
I T A L X E H;
Haas dót.i Sipti'vlitr. Ifttvw&gcw Cu dcKeyfc:
föósl licrvmws't kcunin; Vlfcoali d,uj !uc:c
MlUtx.itri.
liniicTJi:
MijA-yc
y» (Cnrtrftingcïil wc'hligzijrr. Den Genard
Móiücöïtulc Sccfsccri f«r JtolWijck
Cr&órnck vj>idmKcyfrrcnKrylcrrniscgcgcTcri. Df C.i.
Jcyea vinc:o Crcoicu Ji.irrogh njn v'cdcr'iMt Livojnc vcr-
coc'-.cn, cn rndcrc mede cjcr ay t'1 luyt beerden-
i'jhirae 3 $tp:eitt$ir. tik: J»:n r. Schepen v.-.i!'
AlgUts; opkar; vcirrttfc gingen Koren t'Zec, <!r v.-.<
ó;nncn»fuii<o F'.tiyi}:-: me; SoarTa rcn rnders gciton'.-:n,
«nlege Pluyr londcc Vfolck, onevrt mctSouc, cn tpoigh Iu-
uivnt Vrauiygri uv;t Crir.cn; cn ftotalci: veder iiüuvcSrhr.
p:n op Swp:J,gro«cr oh c-vt.
AOtit.r ,i!n J3.mL!7 l.CCfi C'P lJicUU'j* bc
itoojc^gcRTÊ3fj^i>i;fiitfo«bcctioij(rcIOc^ncii:iUt!<?EjiQt
öottt li Ipbenchinicnfpravht al Of öcïci'tecrcnöe
£arto'nÊ'gpïatcfcnïu 't itonc killenbcröcitbcrnchf»cn
^on^iGipinunDo centen öcfclbc ftl toston gcniacIT.T'C
"Wirvmir uan ftrnarai-.SiM vl h- l~#f' itüicrrmrhr» mnrr
öc platen /Ion tof.lc ftc d,-o teer brui nbcr-
ioo ïlrootic» [>:cft gcliojl.
Tv.rut nn 1 7 Srr/rwfrr. Cct'luiji fy'er OJIöir't (ItttJftn
coi «filjcrtidj: loopt telt cru Itcccoic ttiffc[)£n ^pctirric rti
tVvnè,},-.: 1/ fs bmiecmt mtu noe'jtssyf ten' iNtobc ns« ë.IjS 'c
coiüraric [;cc fth.-tjbcn ten öc» (jop
bonrunUMiu Trnsiku^mtelV.iöcut' tic» 'c ;>vuoc»|V Qcf.
Sifoo öc rtuifc loej op Oen it öTcr ba» n oc f;.cl id gisc#
loop;»/ cn bc ênerlfe -Oloo:/ nar bc kettto iVrfccmrc 1 ijcc
tntvcl iitGhttocriwu ij;foelie; f: nic» ren cJrp/effrni-.c
!T;cf: ghcfciibi» ooi sT-i.'c öc ïocóufcicbner buntc loacr»
fcljbnlucnai X'Gonfr. fcc la .t-rtitllnöc ijccft f.jn dl3ojc|1c!>:
lüt tc êjoiianlnfc .IMooc rtfcnöf 11 Die hefj; Otfcr norïj op
bc boost)! 1; ban tScIbpuc loay. JJJVicrijJbrtcr rctugc óirc
toüc in öc ten 't C>clö: rtcniaccht/ u!d öc Sf cünfai c
£>yfo:nfryii|lol«{aiop t i^cnibai/öc ^otiDc ^rocinnop
7 pónöm cn^tnnbcrjJ/öc ^iiucrc SComifcn pp jjonr
öcit/cn foVoott cp Dcouöcboa. <Dcn^eaifai Tln'.O.-.iï,;-
öcnr/ÖH-si tfCcrc£ ccfr.iöt/ folUcnfjicfbcftrcfiu» naeXSe-
öcrlanöt.
