Attentie
Ond ergetee kende bericht hiermedeaan
zijne geachte clientèle, dat hij tengevolge
van den bij hem plaats gehad hebbenden
brand den I2,len ffl-ai zijne
bakkerij niet kan voortzetten.
IVaar hij door overmacht tot dezen
tijdelijken stilstand gedwongen is, vertrouwt
hij op ieders welw llendheid.
Met ingang van genoemden datum
echter hoopt hij zijne geachte begunstigers
weder te kunnen bedienen
HoogachtendUw dw.
R. S. Boersma.
Schagen3 Mei 1913.
11
Zoals bij een bakker gewoonlijk het geval is, was Broersma vroeg naar bed
gegaan, zo eveneens de 4 kinderen. Twee, de jongsten van 5 en 6 jaar,
sliepen in moeder en vaders bed in de voorkamer; een ander meisje op het
kamertje daar achter, vader en moeder in een ander vertrek.
Het meisje, bang voor het weerlicht als ze was, stak een petroleum-
nachtlampje op en verborg angstig het kopje onder de dekens. Een paar
ramen stonden open, op een ogenblik een harde windvlaag, het gordijn waait
op, tegen het lampje, dat valt om en, in minder dan geen tijd alles in
lichterlaaieVader slaapt, moeder is achter bij de poort
Boersma ontwaakt door harmonicamuziek en hoort een vreemd geknetter, -
het dringt tot zijn van slaap nog niet helder hoofd door, dat er brand bij hem
is en luid gillend om hulp vliegt hij naar beneden.
Het oudste meisje en de jongen weten zichzelf te redden.Intussen grijpt de
brand met reuzensnelheid in het licht getimmerte van houten schot en
behangsel rondom zich, de trap staat weldra in lichterlaaie, en de toegang
voor hen, die inmiddels naar binnen zijn gesneld, om op het geroep der
radeloze ouders, de kinderen te helpen redden, zij moeten terug, hier was
geen doorkomen aan de verstikkende rook had boven in die enkele
minuten zijn werk reeds gedaan.
De brandweer trad met alle materiaal, twee handbrandspuiten en de
motorbrandspuit op. Er werd hard gewerkt, een ieder voelde dat hier helpen
plicht was. De motorspuit hield zich prachtig en bleek onmisbaar. De brand
in het perceel van de heer Boersma was dan ook betrekkelijk spoedig
geblust, En menigeen ging weer naar huis met de gedachte dat de ramp zijn
einde had. Maar weldra ging het geroep op: Het Vosje staat in brand. En
jawel, dat bleek waarheid. Hoog en vinnig sloegen de vlammen weldra op
uit het perceel van de heer P. Boon. Alle hulp was weer nodig. De wind
stak voor een ogenblik weer fel op - voor de tweede maal joeg een
vonkenregen over Markt en Gedempte Gracht.
