rechts of links voordat je eroverheen kon. De
afstand was meer dan 11 kilometer, maar wij
hebben er wel 15 afgelegd. Het trekken van
de sleden over het hobbelige ijs viel ook niet
mee. Gelukkig waren de putbazen erbij, dus
je had wel mankracht. In totaal waren we met
ongeveer 40 mensen. Mannen, vrouwen en
kinderen. Alles bij elkaar heeft de reis 4 of 5
uur geduurd. Gelukkig hebben we geen last
gehad van bevroren vingers of oren
Verhuizen naar de Afsluitdijk
Na het werk aan de Wieringermeerdijk kwam
het gezin Schimmel terecht op de Afsluitdijk.
"In een dubbelwandige woning. Later kon ik
hem voor f 180,- kopen. Tijdens de bouw van
de dijk, moest ik elke avond kijken hoever
de kranen gevorderd waren. En 's morgens
moest ik nagaan of de storm nog stukken had
weggeslagen. Het waren lange werkdagen
van heel vroeg tot 's avonds 9 uur toe....
Als de dijk weer een stuk gevorderd was
werden de woonketen afgebroken en
verderop weer neergezet. Het moest in een
dag gebeuren. Dat ging wel. Ook de verhuizing
van de eigendommen kostte niet veel tijd. De
polderjongens hadden doorgaans niet meer
dan een zakdoek vol kleren".
Schimmel herinnert zich goed dat de politieke
overtuiging van het personeel goed in de
gaten werd gehouden. "Als je maar een rode
draad aan je gat had, moest je weg".
Duinwachter
In 1933 werd de heer Schimmel kantonnier-
havenmeester in Oude Zeug en enkele jaren
later duinwachter van Rijkswaterstaat. Dat
bleef hij tot zijn pensionering in 1961. Hij
is nu (in plm 1975 dus, PPM) 86 jaar en
woont in Egmond. Zijn vrouw is inmiddels
overleden. Vóór ons gesprek had hij een grote
envelop tevoorschijn gehaald. Vol foto's.
Herinneringen aan zijn Zuiderzeetijd....
Aankomst bij Den Oever na de tocht over het ijs
Kroniek no. 59, 19e jaargang, 2011/2
