Over de fusie gesproken: het betekent in
principe wel het einde van zijn loopbaan hier.
De vier burgemeesters van de fusiegemeenten
hebben afgesproken niet te zullen solliciteren
voor de nieuwe burgemeesterspost. Over het
algemeen is dat ook niet gebruikelijk. Wat
zijn toekomstplannen zijn? "In elk geval niet
uitrusten; ik ben 61 en het zou jammer zijn
om nu al op non-actief te komen staan; ik
zal zeker initiatieven ontwikkelen om weer
aan de slag te gaan, maar welke, dat weet
ik nog niet precies". Volgens zijn broer kan
hij zo bij hem in het bedrijf aan de slag, maar
voorlopig is hij zich aan het beraden en heeft
hij nog geen beslissing genomen.
De laatste maanden waren zeker niet de
gemakkelijkste en de mooiste (wethouders
werden ontslagen en onenigheid in de
gemeenteraad, red.) en dat heeft best wel
sporen achtergelaten. Het maakt je wel
bedachtzamer in bepaalde handelingen,
maar ook overtuigd dat er een aantal dingen
beslist moeten gebeuren. In de komende
jaren zullen de meeste veranderingen en
ontwikkelingen in de nieuwe gemeente
voornamelijk plaatsvinden in de
Wieringermeer. Hier liggen de grote plannen
om aan te pakken: Agriport wordt nog
veel omvangrijker en ook de windenergie
wordt belangrijk. In het landelijk gebied
zal naar zijn mening de grootschalige
veehouderij er komen, tegen lagere kosten,
milieuvriendelijker, diervriendelijker en met
veel minder transport van dieren. Ook de
haven van de Oude Zeug krijgt mogelijkheden
om zich te ontwikkelen. Huisvesting voor de
seizoenarbeider (liever gebruikt hij het woord
arbeidsmigrant) zal wel moeten worden
aangepakt. "Ik hoor wel eens negatieve
opmerkingen over de Poolse arbeiders,
maar naar mijn mening zijn de meesten
hardwerkende mensen, die goed passen
bij de mentaliteit hier. De integratie moet
in de dorpen gebeuren, maar gebeurt nu
mondjesmaat en groeit langzaam. Niettemin
blijft de huisvesting een probleem".
En zo zitten er dan bijna 70 jaar Gemeente
Wieringermeer op. Wat dat betreft heeft
het hem verbaasd dat de polder zo lang bij
Medemblik heeft gehoord. Volgens hem
zou het logischer geweest zijn als het een
onderdeel van Wieringen was geweest. Hoe
dan ook, het heeft even geduurd voordat
de Wieringermeerdirectie het niet meer
voor het zeggen had, hoewel de Staat (lees
Domeinen) nog heel lang grootgrondbezitter
is geweest en nog voor een deel is. Voor
het Genootschap een mooie taak om ook
deze geschiedenis vast te leggen. Dhr.
Leegwater vindt het boeiend om te zien hoe
het Genootschap zich manifesteert: "Een
levendige groep die alleen nog maar kan
groeien, die het zinvol vindt om zaken vast
te leggen, want voor je het weet is het weg.
Die bewustwording van de historie en het
besef dat er dingen verloren gaan als je ze
niet vastlegt heeft mijn grote bewondering".
Pier Montsma
Kroniek no. 58, 79e jaargang, 2017/7
Hier kwam burgemeester Leegwater vaak langs,
op weg naar zijn werkkamer; zal hij haar missen?
