Ze passeerden eindeloze colonnes moegestreden Duitse soldaten die naar het oosten sjokten, een onzekere toekomst tegemoet. Voor Anna zou die toekomst heel wat zonniger blijken te zijn, zoals in het begin van dit verhaal al verteld. Haar collega en chauffeur zou de vaste begeleider in haar verdere leven worden. Deze geschiedenis was nagenoeg in het vergeetboek geraakt. Zus Miep de Visser-Geusebroek is er gelukkig nog om er van te getuigen. Zo jong als ze was, 11 jaar bij het uitbreken van de oorlog, werd ook zij voor het illegale werk ingezet. Zij en Ina Noorden vervoerden pakketjes op de fiets naar de Wieringermeer. Soms bleken er later wapens in te hebben gezeten. Men ging er van uit dat de Duitsers jonge kinderen over het hoofd zouden zien. En dat gebeurde! Ze kwam bij de Noordens aan huis. Ze moest zich stiekem bij de achterdeur melden. Het huis zat vol onderduikers weet ze nog. Toen er lange tijd geen kraanwater was had Noorden een geheime bergplaats in de stortbak van de W.C. Ze herinnert zich ook nog de samenwerking van de Wieringer ondergrondse met het klooster van Niedorp. Anna Kooiman-Geusebroek overleed op 66-jarige leeftijd leeftijd in Castricum. 16

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2004 | | pagina 18