getroffen, waarvan het vermoeden bestond, dat het een sikkelfragment betrof. A. van
Gijn, vuursteendeskundige verbonden aan het Instituut voor Pre- en Protohistorie te
Leiden (IPL) kon dit vermoeden bevestigen. Met deze laatste vondst komt het totaal
aantal sikkels of fragmenten daarvan op elf. Deze zijn binnen een straal van èèn
kilometer aangetroffen.
Uit genoemde onderzoeken is gebleken, dat het volkstuinencomplex dat zich
aan de westelijke rand van de strandwal bevindt, de restanten van een nederzetting uit
de periode 1100 tot 500 v. Chr. herbergt. Dit is zeer byzonder, omdat de
prehistorische sporen op de strandwal doorgaans slecht bewaard zijn gebleven. De
conserveringsomstandigheden blijken op de flanken van de strandwal aanmerkelijk
beter te zijn dan op de hoger gelegen delen. De kleinschalige tuindersactiviteiten
tasten het bodemarchief echter stukje bij beetje verder aan. Oplettendheid blijft dan
ook geboden.
BUITENPLAATS 'VRIESWIJK'
De huidige voorzitter van de werkgroep, A. Haverman woonachtig aan het
Zevenhuizen trof bij renovatie van zijn tuin enige muren en een tweetal beerputten
aan. De aangetroffen structuren zijn door de werkgroep blootgelegd en gedo
cumenteerd. Reeds in 1973 bleek de achterbuurman ook funderingen en een wa
terkelder in de achtertuin te hebben aangetroffen. Uit historisch onderzoek blijkt dat
het hier om de buitenplaats "Vrieswijk" gaat, waarvan de exacte locatie niet bekend
was en ten aanzien waarvan naamsverwarring was met het huis "Egelenburg".
Vrieswijk was een verblijfplaats voor beter gesitueerden zoals de burgemeester van
Hoorn, Mr. Hercules de Vries (1667-1717).
Zoals gezegd werden er ook een tweetal beerputten aangetroffen. Beerput 1
was een ronde put van gemetselde stenen met aan de bovenzijde in het midden een
opgaande boogconstructie. Het steenformaat is 22 x 11 x 4 cm. De put rustte op een
eikehouten ring, bestaande uit vier kwarten die aan elkaar waren geduveld. De breedte
van de ring mat 17 cm. De gezeefde inhoud van de beerput leverde diverse vondsten,
waaronder drinkglazen en porselein uit de tweede helft van de 18e eeuw. Enkele
houten voorwerpen zijn door Archeoplan geconserveerd.
Beerput 2 bevond zich op de hoek van een gebouw, waarschijnlijk het bui
tenhuis. Deze put was evenals de eerste gefundeerd op een eikehouten ring (12 cm
breed en 8,5 cm dik). Aan de bovenzijde bevond zich een gemetseld tussenschot. De
achterste helft betrof waarschijnlijk de stortkoker. Ook de inhoud van deze beerput is
gezeefd, hetgeen veel lakzegels opleverde. Daarnaast werden onder andere
