Kneppelhout en Heiloo
De eerste studentenjaren had Kneppelhout nogal teruggetrokken geleefd. Hij
leed aan tering, waar hij echter bovenop kwam, en hij werd een opvallende figuur
in de Leidse wereld. Hij is één van de eerste dandy's, die naar Parijs reisde om een
nieuw costuum volgens de laatste mode aan te schaffen. Kleding was voor hem
een middel om zich te onderscheiden. Beets herinnerde zich na jaren nog hoe hij
gekleed was toen hij hem voor het eerst zag: "Het heugt mij nog - 30 jaar geleden
- zoo goed dat ik u voor het eerst zag op het college van Bake met een blauwe
muts met bonten rand. Ik kom - zeidet gij - nog maar eens literatuur houden. Ik
kan het met de Rechten niet vinden."54 Op Hasebroeks kamer stelde deze Beets
voor aan Kneppelhout. Hoe Haas en Kneppelhout elkaar hebben leren kennen,
vermeldt de geschiedenis niet, maar in ieder geval hoorden beiden tot de oprich
ters van de Rederijkerskamer.
Kneppelhout had vaak enigszins melancholieke buien, misschien overge
houden uit zijn teringtijd, vooral als hij tegenslag ondervond zoals bij zijn poging
ingang in de Franse literatuur te vinden. Dat hij zeker op plaatsing van zijn werk
in Franse bladen gerekend had,blijkt uit een brief van Beets aan Hasebroek: "Jan
Knep is zeer gelukkig dat hij 't eindelijk zoo ver gebracht heeft dat zijn stukken
in de Revue de Paris geplaatst zullen worden!"55 De klap kwam des te harder
aan, en in zijn neerslachtige buien zocht hij troost bij vrienden. Beets vermaande
hem: "Ondertusschen schrijft gij mij in den stijl van een ergen hypochondrist.
Foei! is dat nu taal voor een man! Zulk een laxiteit - als waarvan uw brief de
blijken draagt - waar komt zij anders van daan dan hiervan dat - gij niets te doen
hebt? Dat al uwe occupaties amusement zijn - dat gij u geen vocatie weet - dat
gij al wat gij doet begint met het denkbeeld: dat gij 't ook wel niet kondt doen.
Verander dit. Werp u in het practische leven Het practische leven is uw
behoud. Belast u met eene administratie. Word lid van den Raad, word Regent
van een hofjen! word ten minste iets! Trouw, trouw! Waarom zoudt gij niet
trouwen? Uw leven moet u belangrijker worden - gij moet u zeiven achten -
ontzien, gij moet u een weinigjen onmisbaar rekenen! - Geen kwijning - geen
onverschilligheid - c'est nne infirmité, c'est nn tombeau! - Waak op, leef, bedrijf,
wees nuttig - gij kunt het zoo gij het wilt. Waarom zoudt gij u zeiven ziek en
bedroefd, en ongelukkig en tot een mummie maken? "5 6
Kneppelhout zag voorlopig echter meer in vrienden dan in vrouwen of trou
wen, en reisde af naar Hasebroek om zijn teleurstelling te verwerken, die in een
later interview vertelde hoezeer Kneppelhout in zijn wiek geschoten was. Hase-
47
