VAN DE REDACTIE
De geschiedenis van de drie Egmonden is nauw verbonden met de duinen
eromheen. Het stropen, dat vroeger veel gebeurde, de duinlandjes die er
gelukkig nog steeds zijn, het bramen plukken en gewoon het genieten van
het duin, lopend of op de fiets. In het eerste verhaal van deze uitgave van
Geestgronden wordt aandacht besteed aan een andere vorm van 'duingebruik'
het jagen. Hierbij heeft het Jachthuis bij Egmond-Binnen een belangrijke rol
gespeeld. Hier kwamen de 'hoge heren' bij elkaar om de buit te verdelen, te
smullen en (misschien vooral) om te drinken. Het moet er heel gezellig zijn
geweest.
Soms denk je dat er niet meer informatie beschikbaar is, maar kom je
uiteindelijk tot de conclusie dat het al lange tijd onder handbereik was, maar
dat je nooit goed gekeken hebt. Rob Leijen legt dit uit in een artikel over
een korenmolen die vroeger in Egmond aan den Hoef heeft gestaan. Leuke
vondst.
Ook de laatste van de drie Egmonden komt in dit nummer aan bod met
een kort verhaal. Hoewel het gewoon fantasie is, vonden we dit verhaal zo
authentiek 'derpers' dat we het hier graag wilden afdrukken. Er wordt een
relatief onbekend deel van de geschiedenis van Egmond aan Zee belicht van
het einde van de 19-de eeuw, een droevige tijd waarin vele derperse gezinnen
werden geteisterd door epidemieën.
Veel leesplezier en geniet van deze (tot nog toe) mooie zomer.Q
70
Geestgronden, 17 (2010), nr. 3
