respectievelijk 30.000 en 40.000 gulden renteloze voorschotten verstrekten.
Egmond deed mee voor 2.000 gulden.
Hoewel je zou verwachten dat hiermee de plannen in een stroomversnelling
kwamen, gebeurde er vervolgens weinig tot niets. In de Bad-Bode van juli
1903 viel te lezen dat de regering haar goedkeuring had gegeven aan het
wetsontwerp tot onteigening ten behoeve van onze spoorweg, maar erg veel
vaart zat er verder niet in. Op 15 april vermeldde de Bad-Bode: 'We schrijven
nu 1904, en wat zijn wij in die drie jaren vooruit gegaan?Volgens het artikel
werd er weliswaar af en toe een greppel gegraven (waarbij met verheugd
gezicht werd gezegd: "Dat is voor den spoor!"), maar dat deze greppels
enkele weken later door de landeigenaren maar weer werden gedicht 'omdat
het vee er last van heeft..' Zo werd de berichtgeving in dat jaar gekenmerkt
door moedeloosheid. De Egmonders gaven de hoop bijna op en het leek er even
op dat het spoor er nooit zou gaan komen, tot eind 1904 de werkzaamheden
eindelijk serieus aanvingen.
Omdat de entree van Egmond aan Zee in niets leek op de entree zoals we
die nu kennen - de zandweg slingerde zich van de Hoef, tussen de duinen
door, naar het nog steeds bestaande tolhuis - moesten er grote hoeveelheden
zand afgegraven worden om ruimte te maken voor de spoorlijn. Ook werd de
huidige Egmonderstraatweg flink onder handen genomen en was het een tijd
lang weer een mul zandpad, dit tot groot ongenoegen van de Egmonders die
hun karren er nauwelijks doorheen kregen. Begin 1905 was de weg echter
klaar: behoorlijk verlaagd (op het hoogste punt wel 1,60m) en flink verbreed,
zodat het spoor vlak naast de rijweg kon lopen.
Ingenieur A.G. den Boestaard had de bestekken inmiddels afgemaakt en
het werk werd aanbesteed. In Egmond aan Zee bouwde aannemer Hartog
uit Alkmaar op de rand van het dorp, op de huidige hoek van de Voorstraat
en de Pieter Schotsmanstraat, een stationsgebouw, locomotiefloods,
rijtuigenloods en kolenloods. De spoorlijn volgde de Egmonderstraatweg,
maar boog in Egmond aan den Hoef daarvan af (daar waar later de Nieuwe
Egmonderstraatweg werd aangelegd). Vlak na Rustenburg splitste de lijn
zich kort bij de halte Egmond aan den Hoef. Hier werd een abri geplaatst en
was er ruimte voor de opstelling van goederenwagons.
48
Geestgronden, 16 (2009), nr. 2/3
