'Wimmenum of t Wondt', schrijft hij, 'is gelegen 1500 roeden (ruim 5 km)
ten w.n.westen van Alkmaer; daer staen 24 huizen' en bizonder de oudts
vermoerde Capel van de H.H. Cosmas en Damianus welke hier boven is
verbeeldt'Boomkamp heeft enige moeite met die exotische namen (zijn
handschrift is juist hier moeilijk leesbaar), maar zijn tekeningetje laat aan
duidelijkheid niets te wensen over.2 Het gebouwtje bestaat uit twee gedeel
ten, waarvan het rechter met zijn romano-gotische raamnissen nog als kapel
herkenbaar is. Het linkerdeel ziet er uit als een 16dc- of vroeg 17jc-eeuws
woninkje, voorzien van een kruiskozijn met luiken. Hier woonde dan ook
de meester van het schooltje, dat in die tijd in het kapelgedeelte was onder
gebracht; een situatie die nog meer dan een eeuw zou voortduren.
Boomkamp vervolgt dan: en hetwelknog hedendaegs by de
Roomsgezinden in grote agting gehouden wort, want ik hebbe zelv gezien
dat zy 'er rondsom gebeeden gingen doen, en om steentjes van de zelve
vroegen, die zy zeiden zeer goet voor zekere quael, (ik meen een al te sterke
vloedt) zeer dienstig waren" Berichten van tijdgenoten bevestigen deze
onofficiële bedevaarten; we komen er nog op terug. Aardig is dat
Boomkamp vervolgens nog enkele bouwkundige details geeft: 'Deze Capel
wort tegenswoordig tot een school gebruikt en is buiten de muur 14 voet
breedt en 12 v(oet) lang (ca 4,4 x 3,8 m), de zy muuren zyn 1 en de agter
muur 2 voet dik (47 d 63 cm).' Over de gebruikte kloostermoppen zegt hij
nog: de steenen zijn I voet lang en 2 duim dik (31 x 6,5 cm).' Die maat
klopt aardig met die van het tweetal stenen, dat na het afbranden van het
gebouwtje in 1865 is gered en uiteindelijk in de collectie van Bergens
Museum is beland.'
-• Y/<(
Afb. 27 Tekening van
C.W. Bruinvis naar Boom
kamp uit 1900 van de
Cosmas en Damiabus-
kapel in 1740
94
Geestgronden, 14 (2007), nr. 213
