kalk te worden gebrand. In onze omgeving vonden we stetten in Bergen, bij
Wimmenum, in Egmond aan den Hoef en Egmond-Binnen en in Bakkum.
De Kleverlaan heette vroeger Schilpweg(h) en Weg naar het Schulpstet. Het
was dus letterlijk de weg waarover de schelpenkarren naar het schulpstet
reden. Bij de nieuwe huisnummering in juli 1954 werd de naam Kleverlaan.
Waarschijnlijk heeft men deze naam gekozen vanwege het feit dat hier in de
eerste helft van de 19e eeuw een familie Kleverlaan heeft gewoond.
Kade
Op een aantal oude kaarten komt in Wimmenum de naam Kade voor. Dit
betreffen meestentijds voetpaden langs een waterloop. Hoewel een aantal van
dit soort voetpaden nog tot in de vorige eeuw als openbare weg dienst hebben
gedaan, zijn de meeste paden nu verdwenen of in de vergetelheid geraakt.
Krommedijk
De Krommedijk loopt vanaf de Hoeverweg in het zuiden naar de Banweg
in het noorden. De Krommedijk is een laat middeleeuwse dijk en landweg
welke op zo'n 750 tot 1.000 meter ten oosten van de Herenweg is gelegen.
De Krommedijk was onderdeel van het, in noord-zuid lopende richting
lopende, stelsel van dijken en dijkjes welke waren gelegen aan de oostelij
ke oevers van het Berger- en Egmondermeer. Dé dijkjes hadden tot taak het
gebied, de geestgronden, tussen de oevers en de oostelijke duinrand tegen
het water te beschermen. Veelal kwamen deze dijkjes tot stand door toe
doen van de monniken van de Egmondse abdij. Vergelijk in dit kader (van
noord naar zuid) de Krommedijk, Brededijk, Kromme Hogedijk, Hogedijk
en Zuiderdijkje. De Krommedijk heette in het verleden ook Crommen
Duyck en Cromme Dijk en ontleent zijn naam waarschijnlijk aan het boch
tige verloop. Op oude kaarten wordt het gedeelte tussen de Driehuizerweg
(Nattelaan) en Banweg ook wel Lange Dijk genoemd.
Nachtegalenpad
Het Nachtegalenpad loopt van de Herenweg in het oosten naar het
Delverspad in het westen. Het Nachtegalenpad (in de volksmond ook nog
wel Melkpadje genoemd naar haar oude benaming) volgt min of meer de
oude grens tussen Egmond in het zuiden en Wimmenum in het noorden.
Het pad is in feite een voortzetting van de Tiggellaan (zie volgende blz.) en
ontleent zijn naam aan de zangvogel die hier klaarblijkelijk in het verleden
frequent voorkwam.
78
Geestgronden, 14 (2007), nr. 213
