met toneelvoorstellingen, verstoppertje spelen in het bos en grootouderlijke
verwennerijen. In zijn boek Verscholen in het Groen' (Hoofdstuk 16:
'Dorpsnotabelen') beschrijft Frits David Zeiler Burgemeester Samuel
Holland als een liberaal bestuurder die 'geloofde in vooruitgang en ontwik
keling en verbetering van de communicatie en bevordering van de land
bouw'
Dat hij de stoot heeft gegeven tot het bestraten van de verbindingsweg tus
sen Egmond en Bergen - tot dusver een smalle en mulle zandweg langs de
duinvoet - werd wellicht mede gestimuleerd door eigen ervaringen, opge
daan tijdens moeizame ritten per koets. Een ander (mogelijk te ver
gezocht?) motief voor het bestraten van de oude 'Heir(= leger)-weg' vin
den wij in de geschriften van de al eerder geciteerde AH Jr.: 'Persoonlijk
heb ik dien muilen zandweg nog gekend en herinner mij nog zeer goed hoe,
tijdens de mobilisatie in 1870 de troepen, ook de bereden wapens, zich
slechts zeer langzaam langs den muilen weg konden voortbewegen, zoodat
van eene snelle troepenverplaatsing bij eene eventueele landing van vijan
delijke troepen aldaar geen sprake kon zijn. Dit feit was de reden dat de
toenmalige burgemeester van Bergen en de Egmonden, mijn oom, die op
Schuylenburg woonde, de bestrating van den zandweg wist door te drijven'
In 1886 is Samuel Holland op zijn geliefde Schuylenburg gestorven en
naast de Slotkapel begraven. Zijn vrouw is dan inmiddels overleden en de
kinderen zijn getrouwd en wonen elders. Als ook de oudste zoon. nog geen
half jaar na de dood van zijn vader, sterft wordt door de nabestaanden
besloten tot openbare verkoop van het ruim 250 jaar oude familiebezit.
Schuylenburg uit (en daarna terug in) de familie
Het nu volgende 'intermezzo' van 48 jaar voegt een nieuw stuk geschiede
nis aan het huis toe. Het is in deze ('koloniale') periode dat de Amerikaanse
schilder George Hitchcock Schuylenburg koopt en er een atelier bouwt dat
het centrum wordt van de vermaarde kunstenaarskolonie waartoe o.a. Gari
Melchers behoort. In die tijd wordt Schuylenburg - binnen en rond het huis
- op tal van (nu onbetaalbare!) doeken vereeuwigd.
In 1923 verwisselt Schuylenburg opnieuw van eigenaar. Ditmaal krijgt het
(alweer) een 'kolonie'-functie, en wel voor bleekneusjes onder de hoede
van de Stichting Amsterdamse Kolonieverpleging voor Kinderen
Na deze interim-periode wordt het 'familiebezit' in ere hersteld: de klein
zoon van burgemeester Holland, eveneens Samuel Cornelis Simon (van
Vleuten) genaamd, ziet in 1934 een droom in vervulling gaan als hij in de
Geestgronden, 14 (2007), nr. 213
69
