In 1942 heeft molenaar Blom voor zijn werk dringend behoefte aan laar
zen. Die zijn niet meer te koop. De polder dient bij het Departement van
Handel, Nijverheid en Scheepvaart, afdeling Bureau voor Huiden en Leder,
een verzoek in voor laarzen. Het Departement antwoordt 'dat in verband
met de huidige zeer ongunstige grondstojfenpositie aan het verzoek de pol
der een machtiging tot aankoop van 2 paar rubberlaarzen te verstrekken,
niet kan worden voldaan." Een jaar later, in 1943 is het probleem nog niet
opgelost. De voorzitter van de polder schrijft "dat de heer G. Blom mole
naar van den polder dringend behoefte heeft aan laarzen. Hij kan hierdoor
verschillende werkzaamheden voor den polder niet meer verrichten.'
De oorlog zorgt ook voor diepe ellende bij de rietdekker. Op 24 dec. 1944
schrijft Wed. J. Mors uit Bergen aan het bestuur: 'Tot onze spijt moet ik u
berichten, dat de reparatie aan 't rietendak van de molen in 't Wimmenummer-
polder nog niet door ons is hersteld. De moeilijkheid om op 't ogenblik langs
de weg te zijn. Kan ik u schrijven dat mijn broer een week geleden met 'n
razzia voor de werkstelling naar 't buitenland is weggevoerd. Dus U
begrijpt wel, dat bij ons alles in de war is.'
Als de oorlog voorbij is heeft de molenaar (nu G. Blom) nog steeds geen
laarzen. De polder schrijft op 15 nov. 1945 aan het Ryksbureau voor
Huiden en Leder: 'verzoek ik U voor den polder een machtiging te verleen-
en voor de aankoop van een paar Rubber- of lederlaarzen ten gebruike van
den molenaar. De molenaar verricht namelijk voor den polder sloot- en
dijkwerk enz., maar kan momenteel het werk niet uitvoeren omdat hij geen
laarzen heeft.' Het rijksbureau antwoordt dan eindelijk positief: 'doe ik U
bijgaand een aank.machtiging voor I paar rubberknie Baarzen (met dubbel
I EZ.) toekomen. Ik maak U er met nadruk op attent, dat deze laarzen voor
rekening van den polder moeten worden aangeschaft en alleen tijdens
werkzaamheden aan den arbeider in bruikleen mogen worden afgestaan
Het einde van de windbemaling
Daadkracht is niet de meest kenmerkende eigenschap van de diverse bestu
ren van de Wimmenummerpolder geweest. Eenentwintig jaar heeft men er
over gedaan om tot een andere vorm van bemaling te komen. Eindeloos is
er gedebatteerd over andere vormen van bemaling dan met windkracht.
Allerlei opties zijn de revue gepasseerd, diverse deskundigen zijn geraad
pleegd, talloze offertes zijn aangevraagd, maar altijd weer besloot men ten-
56
Geestgronden, 14 (2007), nr. 213
