/aar- opgegraven en de slotgracht werd weer uitgediept, met een schop en een
iwen kruiwagen. Werd hiermee een belangrijke Egmondse historie nieuw leven
t. ingeblazen, het betekende ook een omvangrijke werkgelegenheid. Maar
rong toen dat werk achter de rug was, keken de mannen die er dagelijks mee
r. En bezig waren elkaar weer aan. Wat nu?
■nVader Belleman maakte zich daarover grote zorgen en voortdurend waren
toch zijn gedachten bezig met het creëren van mogelijkheden die aan velen werk
wik- konden bezorgen. Het waren niet alleen zijn zorgen. Maar hij had wel een
:inig instrument in handen. Dat was zijn Contact met de Egmonden.
ia de
Er ligt een goudmijn voor de deur
Vroeger was Egmond aan Zee een vissersplaats. Hoewel dat ook niet alles
was, zag hij in de visserij toch veel mogelijkheden. Voor onze deur ligt een
voor goudmijn waar we niets mee doen schreef hij, 'slechts in de zomer wordt
at de er wat verdiend, als de toeristen komen. Alleen de 'gegoedenhebben
werd vakantie. Dat is voor een korte periode', zo overdacht hij. Maar de zee
kan ons het hele jaar voorspoed brengen, als we maar een haven hebben.
n de Hij wist dat dit vissersdorp in vroeger eeuwen zelfs rijkdom had gekend,
ende Egmond aan Zee, onafscheidelijk met de Noordzee verbonden, was toen
zet- een belangrijk visserijcentrum, bekend in heel Noord-Holland en tot ver
let- over de provinciegrenzen heen, zelfs tot over de landsgrenzen,
zijn De zee kon het hele jaar door werk bieden. Maar dan moest die bron wel
:hre- aangeboord worden. En zo begon in zijn brein een haven te gloren. Alleen
5t op de aanleg ervan was al goed voor enkele jaren werk. Als de haven eenmaal
zet- klaar was, dan konden de vissersschepen hier uit- en thuisvaren. Ze hoef-
ment den niet meer op het strand aan te landen zoals vroeger met de platte
een bodempincken.
'ader Rond een haven zouden zaken gevestigd kunnen worden, zoals voor visver
werking. Ook kon de werkgelegenheid toenemen door het vervoer van de
vis naar het achterland, Alkmaar, Heiloo en de stadjes aan het IJsselmeer.
En nog veel verder, want sinds 25 september 1933 bood de afsluitdijk een
dan directe verbinding naar de oostelijke provincies. Hij zag het helemaal voor
ioes- zich. Het belangrijkste was dat Egmond aan Zee zijn echte visserij weer
este- terugkreeg.
Hoef
nr.4 Geestgronden, 13 (2006), nr. 4 103