voorzieningen aangebracht. Zo werden injectiepompjes, een separator en
meetinstrumenten geplaatst. In een brief van de NAM aan het gemeentebe
stuur staat: Het tracé door de duinen volgt thans nagenoeg in zijn geheel
gebaande padenwaardoor van een verstoring van de duinflora niet of
nauwelijks sprake zal zijn. Niettemin zal ook bij de wijze van uitvoering met
het bijzondere karakter van het gebied rekening gehouden worden
In mei 1984 was het gasveld gereed voor exploitatie. Het gas werd gewon
nen op dieptes die varieerden van 2.100 tot 3.000 meter. Tussen 1984 en
1997 werd zo'n 110 miljoen m3 gas gewonnen en bewerkt door Amoco te
Alkmaar. Ter vergelijking: het gasveld in Groningen bevat bijna 3.000 mil
jard m3 gas. Het gewonnen gas van de locatie "Wimmenum" komt ongeveer
overeen met het jaarlijks verbruik van alle huishoudens in Alkmaar en
Bergen tezamen. Hiermee behoort de locatie "Wimmenum" tot de zeer klei
ne gasvelden. In 1997 bleken de investeringen niet meer tegen de opbreng
sten op te wegen en werd besloten met de gaswinning bij Egmond aan Zee te
stoppen. In het hiervoor genoemde milieurapport uit 1980 van Grontmij N.V.
was reeds aangegeven wat er "na de gaswinning" moest gebeuren. In het kort
gezegd werd vermeld dat "het terrein in de oorspronkelijke staat aan de eige
naar moest worden teruggegeven." Echter in 1997 waren niet langer de erven
Six, maar was de provincie Noord-Holland eigenaar. Reeds in de jaren '60
van de vorige eeuw speelden de Erven Six met de gedachte om naast het
reeds eerder verkochte polderland van de Heerlijkheid Wimmenum ook het
duinterrein te verkopen. Zo'n 300 jaar nadat voorvader Jan Six de
Heerlijkheid Wimmenum had aangekocht was het niet langer mogelijk om
alle erfgenamen tevreden te houden. Inmiddels waren zij over de hele wereld
uitgezwermd en hadden geen enkele binding met het duinterrein bij Egmond.
Liever willen zij hun bezit te gelde maken en eind 1992 werd dan ook beslo
ten het duingebied te koop aan te bieden. Het deed hen hierbij wel pijn ook
het ouderlijk huis "Jagtlust" (een buitenplaats bij Hilversum in 't Gooi) te
moeten verkopen. Hier lagen namelijk heel veel mooie herinneringen. Dit
verklaart ook waarom het nog zolang heeft geduurd alvorens tot verkoop
werd overgegaan. Het was dus de provincie Noord-Holland die eigenaar
werd. Het beheer van het terrein werd in handen van het PWN gegeven. Na
de verkoop liet de familie Six weten vrede te hebben met de provincie
Noord-Holland als nieuwe eigenaar. Men was blij dat het gebied zijn karak
ter kon behouden en niet in handen van een projectontwikkelaar of een ande
re ongewenste onderneming terecht was gekomen. Het bezit zou als een
geheel blijven bestaan en niet versnipperd raken (afb. 15).
Geestgronden, 12 (2005), nr. 4
129