Waar nu de Lamoraal weg is, lag een lager gelegen strook grond (M) die als volkstuin werd gebruikt, afgescheiden van wat toen nog weiland was, (O) door het inmiddels opgeschoven beekje (N) dat toen, en ook nu nog, een speeltje voor de jeugd was. In de oorlog is op de plek van het perron een openbare schuilkelder gebouwd die alleen door spelende jeugd is gebruikt. De schuilkelder is voor het einde van de oorlog gesloopt vermoedelijk om de houten balken die er in waren verwerkt als stook te gebruiken. Afb. 38: De manufacturen winkel van Reinier Zoon (foto Jonker) Het vergeten pad Verder in het pad lag een woonbuurtje met drie woningen en een schuur (afb. 39). In het eerste huis woonde Opoe Kareis, wier nicht Jans Glorie melk ventte met een hondenkar. In het tweede huis woonden Wup en Aal Koper. Zij bedienden de consumptietent op het voetbalveld van Zeevogels. Dan kwam je langs Jan Koning die door iedereen Jan de Koning werd genoemd. Jan had een paar koeien, een paar geiten en wat bollenland. Het pad (K) liep tot het einde van het Stet en lag ongeveer waar nu de ach tertuintjes van Rustenburg en de Lamoraalweg liggen. 100 Geestgronden, 12 (2005), nr. 2/3

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Geestgronden - Egmonden | 2005 | | pagina 1