Ook de Egmonders zelf zagen het als een levensecht portret. Het lijkt mij
een passend slot voor dit artikel over Kieviets bemoeienissen met Egmond.
Uit zijn hoeken blijkt dat Kieviet graag in Egmond kwam. Omdat zijn
familie er woonde, natuurlijk, maar ook omdat hij het voormalige vissers
dorpje en haar bewoners was gaan liefhebben.
(Met dank aan R. Zandvoort-van Kempen te Hendrik Ido Ambacht, kleindochter van C. Joh.
Kieviet, en de medewerkers van het Regionaal Archief Alkmaar.)
Literatuur:
Harry Bekkering e.a.. De hete Bibelebontse berg. De geschiedenis van het kinderboek in
Nederland en Vlaanderen van de middeleeuwen tot heden. Amsterdam 1989.
Toos Blom. Het lijkt zo lang. Herinneringen aan het Egmond van rond 1900. Schoorl 1986.
Henk van Gelder, 'C. Joh. Kieviet: Want hij had een gevoelig hart', in: Henk van Gelder, 't
is 'n bijzonder kind. dat is ie. Bussum/Antwerpen 1980. p. 37-49.
A.W.J. de Jonge. 'Kieviet. Comelis Johannes', in: Biografisch woordenboek van Nederland.
's-Gravenhage 1989, deel 3, p. 326-328.
Kathinka Lannoy en Bob Denneboom (redactie), Derper-Hoever-Binder. Over geschiedenis
en volksleven van De Drie Egmonden. Egmond aan Zee 1992.
N.J. Wagemaker, C. Joh. Kieviet. Korte handleiding voor het verzamelen van boeken
geschreven door C. Joh. Kieviet. Nieuwe Niedorp 1997.
Egmondsche Badbode.
Geestgronden, 9 (2002), nr. 4