Van potloodkrabbels tot plug in
Dymph Molenaar
De bibliotheek zoals we die tot nu toe kennen gaat drastisch veranderen. De balie met aan
spreekbare mensen aan de computer verdwijnt. Plannen laten zien dat het een uitleenpunt gaat
worden, waar de boeken 'uit de muur' komen, gelijk de bamibal en de kroket. Met het oog op de
nabije toekomst gericht, gaan mijn gedachten terug naar het verre verleden als beginnend lezer.
Later was ik een jaar of 25 werkzaam als vrijwilliger in de Callantsoger bieb.
Leesvirus-besmetting
Na de eerste twee jaren op de lagere school had ik het le
zen aardig onder de knie. Het leesvirus kreeg me meteen
te pakken. Jeugdcentrum 'Ons Huis' aan de Zaanweg in
Wormerveer was oorspronkelijk een statig herenhuis van
drie verdiepingen en bevatte vele verschillende kamers.
Kleine kinderen konden er naar een peuterspeelgroep.
Sinterklaas kwam er op bezoek. Was je wat ouder, dan
waren er allerlei handenarbeidgroepjes. In de grote zaal
werden 'stomme' films gedraaid, met vertelde tekst door
mevrouw Tromp, de directrice. En je kon terecht in de huis
bibliotheek. Het eerste boek dat ik las was Het klokje van
zeven uur en dus... Allemaal korte verhaaltjes om voor te
lezen voor het slapengaan. (Iemand deed dat elke avond
op de radio). En de boeken over Lijsje Lorresnor vond ik
geweldig. Die gingen over een arm meisje dat heel mooi
kon boetseren met boter, de figuurtjes kwamen in de eta
lage van de melkboer te staan en zo werd ze beroemd.
Boekenwurm
In de zomer van 1957 verhuisde ons gezin naar Callants-
oog. Gelukkig bleek daar ook een bibliotheek te zijn. In
't zaaltje van de school tegen de rechtermuur stonden
de boeken in houten stellingkasten. Twee keer per week
kon je daar na schooltijd boeken ruilen. Mevrouw Kloos
terboer zat achter de tafel en beheerde de grijze doos
met notitiekaarten op naam. Van tevoren of ter plekke had
je de catalogus doorgespit en gekozen welke boeken je
mee wou nemen. Als ze niet al uitgeleend waren natuur
lijk. Zelf uit de kast pakken mocht niet, dat deed mevrouw
Kloosterboer. En ze schreef een terugbrengdatum voorin
de boeken op een ingeplakt lijstje. Volgens mij mocht
je drie of vier boeken tegelijk mee, gratis. De nummers
werden met potlood op je kaart genoteerd. Wist je niet
zeker of je een boek al eens gelezen had, dan kon dat
gemakkelijk nagekeken worden. Wat titels die me te bin
nen schieten: van de Bob Evers serie De jacht op het
koperen kanon en de A van Abeltje. Over de tijd van de
zeilschepen moest je De scheepsjongens van Bontekoe
en Paddeltje te pakken zien te krijgen. Mijn leesvoer was
altijd reeds halverwege de leentijd genuttigd en al gauw
behoorde ik tot de klasse der boekenwurmen.
Collectie Frits Vos
62
