Slagerij
Kroketten
De meiden van de zesde klas in Hollywood.
Vlnr: Bep Unk, Conny Bijvoet, Rietje Swaerts, Atie Eriks, Nel Swart, Nel Baken, Ikie? Bakker, Nel de Haan
Broer Gerard (1950) naast de slagerij met uitzicht op de huizen aan de overkant van het Dorpsplein
Op een ochtend hoorden we muziek. Een accordeonist
liep door het dorp als de rattenvanger van Hameien en
haalde de hele familie op die in optocht achter hem aan
liep. Ze maakten muziek en zongen dat het lieve lust
was. Een hele stoet vrolijke mensen in pyjama die op
verjaarsvisite ging bij de oudste van de familie. Het was
een feest!
Mijn broertjes en ik liepen er stiekem achteraan tot mijn
moeder ons terughaalde.
De oudere dorpelingen keken echter niet zo gek op,
want de familie kwam voor de oorlog ook altijd de zomer
in het dorp doorbrengen en ze waren bekend om hun
feesten.
Maandags werd
er geslacht. Ik
hielp veel mee,
mijn jongere
broertjes hadden
er geen zin in en
ik vond het leuk
mijn vader te hel
pen. Alleen bij het
doodschieten ging
ik naar buiten, dat
kon ik niet zien,
en nu nog niet.
Meestal waren het
varkens die door
een apart poortje,
het varkenspoor
tje, naar binnen
werden gebracht.
Dit was dicht bij
de werkplaats,
want die beesten hadden schijnbaar door wat er ging
gebeuren.
Ze schreeuwden echt als een mager varken en moesten
naar binnen worden gesleept.
Een enkele maal een koe, maar dat liep wel eens ver
keerd af. Mijn vader schoot verkeerd, het beest werd ra
zend, trapte wild om zich heen, de hele inventaris van de
werkplaats over de vloer, de gehaktmolen van de muur
en de koe was verdwenen door de open deur, het dorp
in. Al gauw kwamen er buren op het lawaai af en na een
klopjacht van een paar uur werd het dier teruggebracht.
Gelukkig niemand gewond, maar het was wel een ra
vage.
De slagerij was
op zondagmid
dag een uurtje
open voor de bad
gasten. Ze kwa
men dan van het
strand af om on
derweg naar huis
vlees en vlees
waren te halen.
Koelkasten had je
toen nog niet zo
veel. Het assorti
ment in de winkel
werd steeds meer
uitgebreid omdat
ze andere wensen
hadden dan de
dorpsbewoners.
