Johan Baken kreeg nu de wind in de rug. Hè, dat fietste
een stuk lichter. Kon hij tenminste even recht en om zich
heen kijken.
Aan de linkerkant van de weg woonde de familie Vel.
Kijk, Piet drijft de koeien al bij elkaar om te gaan mel
ken. Dat doet hij samen met zijn vader Jacob. Hij grijnst
even naar Piet en steekt een vinger omhoog als teken
van herkenning. Een mens wordt toch vriendelijker met
de wind in de rug, je gaat toch al gauw wat positiever
denken. Als straks die beroerde oorlog voorbij is zal het
wel weer beter gaan. Dan zou hij als eerste weer zijn
verstopte auto te voorschijn halen en een mooi ritje gaan
maken met zijn vrouw. Zo in gedachten verzonken reed
Johan Baken naar zijn boerderij op Abbestede.
Gert Hoogvorst was intussen doorgereden de Uitland-
sepolder in. Er stonden niet veel bomen. Vanaf de Go-
verskluft kon hij zijn boerderij makkelijk zien liggen. Daar
was hij trots op. Zijn eerste boerderij was in 1933 in vlam
men opgegaan. Al snel was het gelukt om een nieuwe te
bouwen. Nu was hij bijna thuis. Hij hoopte dat zijn zoons
Jan en Jaap al waren begonnen met melken, 't Zal wel
hoor, dacht hij vol vertrouwen, 't Waren beste jongens.
De Uitlandseweg was niet meer dan een puinpad. Som
mige stenen staken gevaarlijk omhoog. Om daar te fiet
sen moest je een beetje je weg zoeken. Het beste was
nog om zo dicht mogelijk langs de kant te fietsen. Maar
daar was zijn boerderij alweer. Gert zuchtte, 't was een
zware dag.
Boerderij van de Familie Gert Hoogvorst 1950 aan de
Uitlandseweg 3. Het stukje land met de lichte vlekken is het
kippenbedrijfje van Jaap Scheringa aan de Uitlandseweg 4,
na juni 1962 Siem Rina Verschoor.
Zuidschinkeldijk (direct na de kluft van Govers rechtsaf) links
het bosje van Vel, rechts stonden de Duitse bunkers.
De Duitsers hadden er pas een betonpad aangelegd om
gemakkelijker bij hun bunkers te kunnen komen die ze
op dit moment aan het bouwen waren. Deze bunkers
bouwden zij ter verdediging tegen een Engelse inval.
Niemand wist waar zo'n geallieerde invasie plaats zou
hebben dus plantten zij lukraak hun bunkers langs de
Noordzeekust. Het waren Nederlandse aannemers met
Nederlands personeel. De arbeiders konden kiezen
tussen twee kwaden. Het een was werken in de Duitse
wapenfabrieken ver van huis en het andere was werken
om bunkers te bouwen. Voor heel wat arbeiders en aan
nemers was de keus snel gemaakt. De Duitsers stroop
ten in die tijd het hele land af met hun razzia's, op zoek
naar arbeidskrachten voor hun oorlogsindustrie. Mensen
werden als wild opgejaagd en bijeen gedreven. Wanneer
er toch nog iemand de moed
had om te ontsnappen werd
er met scherp geschoten
(zelf gezien, S.V.). Boeren
kregen over het algemeen
vrijstelling van deze ge
dwongen Arbeitseinsatz
vanwege het belang van de
voedselvoorziening. In de
Uitlandsepolder woonden in
die tijd op elke boerderij wel
mannen onder de veertig
jaar die in aanmerking kwa
men voor deze vrijstelling.
76
