Kikkers
Nel Rentenaar-Bakker
Toe wai nag kloin wazze, hewwe we veul loupe te kikkers zoeken in de rietskoot. As we den een
paar van die pittige klointjes hadde, den namme we ze mee nei huis en dede ze in een skutteltje
met water en zette dat op de skoorstienmantel. Totdat moe dat verbood.
Want op een keer was ze an 't pap koke op de kachel
en ien, twei, drie, wupte d'r zo twei kikkertjes op de rand wifcfc"'
van de pan. Dus dat was metien over.
M'n zussie heb ok rs een grote kikker vongen. Ze had in .■KJmWfX TO M|
een dosie een bedje maakt van lappies en deer most die JjjmmbW^U". 4; 1
kikker den in legge. Maar dat wou ie niet vezelt. Toe heb y|wM||
ze (en dat is heel gemeen, maar dat snapte ze toe nag
niet) 'm een klap geven zodat ie niet meer wegsprong NSOTvW
en lekker in z'n bedje leggen bleef, 't stomme dier. Maar «KW jv 'v
daagsteran was ie toch vort! flffï
Later hadde we kikkerdril en toe dat dikkoppies worre
gonge, hadde we zeuven jampotte op de skoorstien
mantel staan en in elk zat ien dikkoppie. We gavve ze
altoid verse watervlooie te eten en we zagge ze hille-
gaar veranderen.
We hadde ze ok allegaar een naam geven, op 't ABC
of. D'r was een Arie, Bertus, Cor, Dirk, Evert, Frans en
Gois. Maar we hewwe ze nooit groot zien worren. Net as
alle vier de pote d'r wazze en nag voor dat hullie steert 'r
ofviel, gonge ze dood. Dat was heel begrotelijk voor die
rappe zwummertjes.
Alle dag was 't oplest:
"Och, nou is Bertussie dood," of "nou is Cortje de poip
uit." Fransie heb 't 't langst volhouwen.
Wai hewwe nooit snapt weerom ze dood gonge, ze had
de an vlooie gien gebrek.
Pas veul later hewwe we hoord dat ze niet altoid in 't
water bloive konne as de pootjes d'r wazze, maar dat ze
ok op 't land moste kenne komme.
Maar die wetenskap kwam voor oos zeuven dikkoppies
veuls te laat!
12
