Toen Klasina met haar man Jaap in 1943 op
Achterweg 3 kwam inwonen waren Henk en
Corrie nog thuis. Maar Achterweg 3 lag in het
'schootsveld' en ieder moest er in het laatste
jaar van de oorlog vandaan. Zij gingen naar
Anna Paulowna, waar zij in de bollenschuur
van Gerard Schenk, broer van Arie Schenk,
mochten verblijven. Na de oorlog konden zij
niet meteen terug naar hun eigen huis. Het
was uitgewoond en er waren planken voor de
ramen getimmerd, het moest eerst worden op
geknapt. De kleine ramen werden vervangen
door een grote voorruit.
De bedsteden werden op-
bergkasten. Volgens Alie
werd de woonkamer
daarna vaker gebruikt.
Voorheen leefde de fami
lie in de keuken en de ka
mer bleef schoon en net
jes voor de visite. Toen
kort na de oorlog hun
zusje Trien overleed,
heeft Corrie bij haar
zwager Jacob Hollander,
die met twee kleine kin
deren achterbleef, met
de huishouding geholpen (zie Clock nummer 3,
jaargang 23). "Ga jij maar heen," had moeder
gezegd. En het is goed gegaan.
Na 1962, toen Jaap en Klasina in het huisje
woonden, bleef de familie komen. Klasina's
schoonzussen kwamen vaak met hun kinde
ren een weekend logeren, want het strand
bleef trekken. De schuur werd herbouwd, gro
ter gemaakt en ingericht als zomerverblijf,
zodat ze daar hun vakanties konden door
brengen. En Achterweg 3 is nog steeds een
trekpleister voor familieleden, waar Klasina
ze gastvrij onthaalt. Foto: Aad Proviiy
Er waren twee bedsteden, een voor de klein
sten en een voor de ouders. De rest sliep boven.
De schuur werd gebruikt als stal met plaats
voor twee of drie koeien. Zomers liepen ze op
het land aan de duinkant even voorbij Roos.
Als vader geen tijd had, molk Alie met een zus
ze twee keer per dag. Hij dacht zo wat extra
geld in huis te hebben, maar het bracht min
der op dan gedacht. De melkfabriek betaalde
drie cent voor een liter melk. Er moest geld
bij en de koeien werden verkocht. Het was een
slechte tijd, er was weinig werk.
Vader Bakker ging naar de kustbescherming.
Als strandwerker moest hij al 's morgens
vroeg bij de dammen in Huisduinen zijn. Hij
liep langs het spoorlijntje, dat was de makke
lijkste weg. Later heeft hij ook aan de zeewe
ring in Callantsoog gewerkt. Hij maakte lange
dagen, maar je was blij dat je wat had. Als je
geen werk had moest je alle dagen naar Cal
lantsoog om te stempelen. Soms kon je een
blik vlees mee krijgen. Vader, Arie en Henlc
hebben ook nog aan de Afsluitdijk gewerkt.
Later is hij als werkman naar Schenk gegaan.
Alle kinderen zijn hier vanuit huis getrouwd.
Alie op 11 mei 1940, drie
dagen voor de capitulatie.
Bets trouwde met Mein-
dert de Haan, zoon van
caféhouder Piet de Haan.
De Haan runde samen
met Vos een strandtent en
Meindert moest op de kin
deren letten die het wa
ter in gingen. Daar heeft
Bets hem leren kennen.
Tijdens de evacuatie in de
oorlog woonden ze in de
strandtent die bij Strooper
op het land weer was op
gebouwd.
-27.-
