HefjXTttkwntavr
Jan Mooij Pzn.
Op 24 augustus 1919 opende de FIT in Callantsoog een hulppostkantoor aan het Dorpsplein. Een
in dat jaar nog niet juiste benaming. De eerste beambte werd namelijk officieel stationhouder of
stationhoudster genoemd. Hoogstwaarschijnlijk is dit mevrouw Visser geweest, terwijl haar man
besteller was. Het huis is eerder, september 1874, verbrand. (Zie boekje Oude Prenten, blz. 16)
Die post was dan ook écht niet te bezorgen,
hoewel besteller Teun toch aardig van wanten
wist. Zo kreeg Teun een kaart in handen met
als adres: zomerhuisje in Callantsoog, plusmi
nus 100 meter van het strand en geen gordij
nen voor de ramen. De kaart werd netjes be
steld op het juiste adres!
Na ruim 23 officiële dienstjaren ging in 1980
mevrouw Glasbergen met 'groot verlof.
Het kantoor werd daarna nog plusminus drie
jaar door anderen gerund en toen kwam het
Dorpsplein weer in beeld. Daar werd in 1979
het eerste kantoor gesloopt.
In latere jaren zette de familie Worp het kan
toor voort: mevrouw Worp als stationhoud
ster, de heer Worp als besteller.
In 1954 begon mevrouw Nel Glasbergen-Tho-
masz als seizoenhulp bij mevrouw Worp. Tot
april 1957.
Toen nam zij de zaken over en trad officieel
in dienst bij de PTT. Er werd kantoor gehou
den in een woonwagen van de firma Daalder.
De woonwagen stond naast de woning van de
familie Glasbergen, Dorpsplein 36. Dat een en
ander behoorlijk improviseren was blijkt uit
onderstaande. De woonwagen was kantoor:
één tegelijk naar binnen. De keuken in haar
huis was wachtkamer en de post werd gesor
teerd in de 'kleine' slaapkamer. Aan woonwa
gen/kantoor werd van planken een 'telefoon
cel' gemaakt. Van enige privacy was uiteraard
geen sprake. Deze situatie heeft gelukkig niet
lang geduurd. Oktober 1957 werd de woonwa
gen afgedankt en met een gelijktijdige verhui
zing van Dorpsplein 36 naar Stuyvezandeweg
6 ontstond er ook voor wat betreft het post
kantoor een 100% verbetering. Hoewel het
met de ruimte voor en achter het loket nog
'krappe sokken' was.
In 1972 kreeg het kantoor de officiële status
van hulppostkantoor, klasse III. Het grote
raam aan de wegkant was net een etalage: vele
onbestelbare kaarten en brieven hingen aan
een elastiek en menige voorbijganger heeft
daar een blik op geworpen om te zien of er iets
voor hem/haar bij was.
Er werd een aangepast, heus postkantoor
gebouwd. Wat ook weer geen lang leven be
schoren was, want ondanks dat het een fraai
geheel was, werden de postactiviteiten naar
Plein 22 verbannen en in een hoekje wegge
drukt. De PTT bleef onrustig, want voor de
zoveelste keer was het verkassen geblazen. Nu
moeten we voor postzaken naar Zeeweg 11D
en lijkt het erop dat, met nog door te voeren
'verbeteringen' van Tante Pos, dit het laatste
station nog niet is.
Naschrift van de redactie: Zoals u weet heeft de redac
tie een groot aantal artikelen van Jan Mooij gekregen,
een voorraad waar we nog steeds uit kunnen putten.
Bovenstaand stuk schreef hij al in 2002. We wilden het
u niet onthouden, temeer daar hij een wel heel vooruit
ziende blik had... We moeten tegenwoordig onze post
zaken doen in de TNT-hoek bij Albert Heijn.
-60.-
