was er als inwonende hulp na het overlijden van opoe. Er waren ook Duitse militairen in gekwartierd. Ze huisden achter in de koegang. Van de verpachtfirma 't Hoge Huys kwamen zo nu en dan Jacob Visser, de rentmeester, en directeur/eigenaar meneer Hofstee op bezoek. Atie en ik gingen natuurlijk naar school. Het schoolgebouw werd gebruikt door Duitse sol daten. We zaten in de kerk die door middel van hoge schotten was opgedeeld in lokalen. Het uithalen van ondeugende streken was me vreemd, in Groet kwamen zulke dingen niet voor. Ik verbaasde me erover. Op een keer zag ik hoe een jongen de vlecht van het meisje voor hem, Coby Ambuul, aan de koperen knop van de bank vastmaakte. Toen meester vroeg of ze voor de klas wilde komen lukte dat na tuurlijk niet. Lachen." Groote Keeten in beeld "Na verloop van tijd moest het dorp ontruimd worden en we kwamen in het nooddorp Holly wood terecht, voor zover het de school betrof dan en werden de klassen over twee zomer huizen verdeeld. Als vermaak hadden we op zondagmiddagen dansen met een hele groep jongelui. We kregen les van twee wat oudere jongens, Henlc Kruisveld en Tom de Graaf. Het was altijd bij Henk op zolder." Muziek "Op zekere dag kocht vader voor Atie en mij een accordeon. Daar waren we echt gek mee en we zaten meteen 's morgens al in onze py jama op de divan in de kamer te oefenen." Nu belt Riet haar zus. Ze kan niet op een naam komen. Er wordt wederzijds gegrinnikt bij het ophalen van een herinnering: "Meneer Zoete lief uit Schagen kwam bij ons thuis lesgeven. Op gezette tijden verdween hij naar achter, sméiMi Een deuntje van Riet, juni 1944 even kippen kijken zei hij dan, plasje plegen was het. Ondertussen vroeg Atie aan mij "Riet, zing het es effies," en dan speelde ze het stuk zo na. Haar muzikale gehoor was beter dan haar notenleestechnielc. Zij was later jaren lang lid van Callantsoger accordeonvereni ging De Golfbrekers. Meneer Hofstee vroeg ons wel eens wat te spelen. En we lieten ons ook horen bij jeugdvereniging Jong Callinghe, opgericht in 1945." Aan het werk "Van de lagere school af ging ilc naar de huis houdschool in Den Helder. Dat duurde maar een halfjaar. Het werd met al die bombarde menten veel te gevaarlijk. Heb ik in Callants- oog, terug op school, nog de 8e klas gedaan. In de jaren die volgden, van mijn 15e tot mijn 20e had ik verschillende baantjes. Het begon als hulp bij moeder thuis. Dan in Anna Pau- lowna bij oom Piet en tante Neeltje Kooiman- Mooij (zus van moeder) en hun kinderen Bep en Jaap. Ik verbleef er doordeweeks als huis genoot. Oom Piet was hoofdcontroleur bij de Nederlandse Aardappel Keuring (NAK). De pootaardappelen gingen in grote jutezakken de deur uit. Bep en ik moesten onder andere labels stempelen waaraan je kon zien dat ze goedgekeurd waren. Er was ook een periode dat ik naar Burgerbrug fietste. Daar hielp ilc twee dagen in de week tante Marie de Groot- Erilcs, een zus van vader, getrouwd met Jan de Groot. Ze hadden vijf kinderen en een kruide nierszaak. En een paar jaar stond ik in de win kel bij Kees van Eclc. Ondertussen was de ver kering met Klaas Borst al enige jaren dik aan." Dansclub 1944. Groote Keeten. V.l.n.r. achter: Klaas Hoogschagen, Tom de Graaf, Jaap Zwaan, Nico Ten- sen, Henk Kruisveld, Jaap Kuiper, Jan van Woesik. Midden: Jannie Vriesman, Riet Eriks, Jaap Zwaan, Riet Mooij, Trijnie Mooij. Voor: Annie Mooij, Jannie Jimmink, Tiny Zwaan, Coby Ambuul, Trijnie Zwaan. -59.- Cv;"

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2009 | | pagina 19