En je hebt invloed natuurlijk. "Er waren plan
nen om van de Previnaireweg een nieuwbouw-
wijkje te maken. Dat hebben we tegen kunnen
houden. In plaats van veel van hetzelfde, kan
zich daardoor een gevarieerde buurt ontwik
kelen. Zomerwoningen en permanente hui
zen. Grote en kleinere woningen. Moderne en
klassieke bouwstijlen. Je krijgt zo eenzelfde
ontwikkeling als indertijd bij de Zeeweg."
Klaas Bos haalt enkele foto's tevoorschijn.
Vrouw Jannie komt er bij kijken. Ze oogt mon
ter en vrolijk, maar het lopen kost haar zicht
baar moeite. "Vijfentwintig jaar geleden is bij
Jannie MS, multiple sclerose, geconstateerd,"
zegt Klaas Bos. MS tast het centrale zenuwstel
sel aan, dat daardoor bepaalde signalen niet
goed kan verwerken. Dientengevolge werken
bepaalde lichaamsfuncties niet of niet opti
maal. Klaas Bos: "Het is een onomkeerbaar
proces. Gelukkig verloopt het in haar geval
heel traag."
Gevraagd naar enkele wapenfeiten uit de be
stuurlijke carrière van de BKV'er, blijkt hij
goed voorbereid: "Als voorzitter van de plaat
selijke en later als secretaris van de regionale
Agrarische Bedrijfsverzorging (AB) heb ik deze
zien uitgroeien van een kleine club met en
kele medewerkers tot een organisatie met
alleen al in onze regio circa twintig uitzend
krachten. Op dit moment heeft AB zelfs meer
dan tweehonderd uitzendkrachten. AB onder
steunt agrariërs die tijdelijk personeel nodig
hebben. Bijvoorbeeld bij extra drukte of als
iemand door ziekte of een ongeval niet kan
werken. Vroeger moesten ze terugvallen op
familie of vrienden. Nu kunnen ze invalkrach
ten krijgen tegen een gereduceerd tarief. In
mijn tijd is de oorspronkelijke club gefuseerd
met soortgelijke organisaties, onder meer uit
de bollensector. Samen met andere bestuurs
leden heb ik mee de kar getrokken om die fu
sies te doen slagen."
Melkquotum
Het boerenbedrijf van Bos telde 26,5 bunder
grond en startte met 30 koeien. In de loop der
tijd kwamen er 15 runderen bij. "Het melk
quotum stond verdere groei in de weg," zegt
de oud-agrariër: "Je kon quota bijkopen of lea
sen. Maar de prijzen waren al gauw waanzin
nig hoog. Wij hebben één keer 30 duizend li
ter bij gekocht. Verder hebben we tijdelijk een
paar hectare aardappelen geteeld."
Zoals in het begin gemeld, kregen Klaas en
Jannie Bos vier kinderen. Luuk, die een car
rière als accountant opbouwt, en Ronald. In
het jaar dat Ronald trouwde, 1993, kwam hij
op de boerderij te wonen. Iüaas en Jannie ver
huisden naar de Achterweg, op een steenworp
afstand van de boerderij. "Dat was wel handig,
want ik hielp Ronald vooral in het begin nog
regelmatig." Door de onderneming uit te brei
den met een minicamping en een paarden-
pension weet zoon Ronald het hoofd intussen
goed boven water te houden.
"Dat moet je leuk vinden," zegt Klaas Bos.
"Boeren zijn kleine koninkjes op eigen terrein.
Moeten vaak niets hebben van 'vreemden' op
het erf. Wij verhuurden altijd al een zomer
huisje, dus waren dat gewend. En het brengt
ook een stuk gezelligheid met zich mee."
De laatste jaren huurt Ronald nog zo'n 25 hec
tare natuurlijk grasland van Landschap Noord-
Holland. Dit land wordt vooral gebruikt voor
het winnen van hooi voor de paarden en het
grazen van jongvee.
Kavelruil
Namens de gemeente zat Iüaas Bos in Stivas,
de stichting die de agrarische structuur van
Noord-Holland wil verbeteren. "Door klein
schalige kavelruil kwamen de kavels gunstiger
bij de boerderijen te liggen. Vooral de polder
Callantsoog was versnipperd; Zijpe was beter
verkaveld. Stivas probeerde de boeren om ta
fel te krijgen, regelde bijkomende zaken, zoals
een notaris en dergelijke, en nam de externe
kosten voor haar rekening. De kunst was een
ruiling tot stand te brengen. Bij een transactie
moesten altijd minstens drie boeren betrok
ken zijn. Binnen de regio zijn zo diverse pro
jecten tot stand gekomen." Bos speelde een
rol bij de onderhandelingen over een kleine
verkaveling in de polder Callantsoog. Hij heeft
ook kunnen meewerken aan een deal met het
land van Raap, samen met toenmalige burge
meester Van Gosliga en wethouder Koelemeij.
"Het land van Raap was eigendom van het
Hooge Huys," zegt hij. "De gemeente kon dat
tegen een gunstige prijs overnemen, als het
Hooge Huys De Blinlc mocht ontwikkelen. Al
dus geschiedde. Het land van Raap wordt nu
beheerd door Staatsbosbeheer, maar wij heb
ben daarbij bedongen dat het echt bedoeld is
als uitloopgroen. Voor de kinderen is daarom
een speelweide gereserveerd en het hele ge
bied is voor iedereen toegankelijk."
-29.-
