BtjKAMi£Hv £ees yrjesman Om er achter te komen waarom en hoe ze zijn ontstaan, is bij vele namen niet te verklaren. Zo vroeg Jannie Rietvink of ik nog wist hoe ze mij op school noemden en hoe de bijnaam Stijne ontstaan was. Opa Vriesman was Jaap Boon en zijn zoon Jacob kreeg de mooie naam Jaap Urt. Dit zal wel met senior en junior te maken gehad hebben. Jonge Jacob Vriesman noemden we Spaak, oor sprong onbekend. Nu komen we bij de namen die vroeger op school gebruikt werden. Piet Baken noemden we Pesser Bachen, een leuke vertaling naar het Duits. Jubele was Gert Bijvoet en Tjade Koelemeij had de naam Talckebos. Alle kinderen Eradus kregen van ons de ach ternaam Rat. Een van de jongens op school had de naam Kali Brantas, volgens mij was dat omdat we toen de rivieren in Nederlands Indië nog moesten leren. Een leuke bijnaam is Musk of Muskie, want weinigen weten dat hij Adriaan van Vuuren heet. Tegenover school woonde Kwaaie Bet, maar zou je ook niet kwaad worden als die rotjon- gens eerst je klompen vol pisten en dan gin gen ruitjetiklcen. Als Ten Boelcel naar buiten kwam was de aardigheid er gauw af. Adriaan Vader heette de Slak vanwege de snel heid waarmee hij met z'n taxi reed. Reed ie mand hem met de snelheid van 45 km/uur voorbij was zijn opmerking meestal: "Wat een schoften." Bijnamen ontstonden ook om mensen met de zelfde naam uit elkaar te houden. Bijvoorbeeld Jan Vos, er waren er drie, Jan Se- gaar, Jan Keers en Jan de Snark. In de Keeten had je Dikke Jan, Jan Weij sr„ Dik Jantje was Jan Weij jr. en zijn broer werd kleine Piet genoemd. Jan Weij Pz. werd Jan Pie- tersen genoemd en ilc heb jarenlang gedacht dat dit zijn echte naam was. Jan Weij was een aardige man en toen ik hem wat moest vragen van Jan Ok zei hij: "Geeft niks jochie, Jan Pie- tersen heet Jan Weij en Jan 01c heet Jan Bak ker." Volgens mij werd Piet Weij, de zoon van Jan Pietersen, Pietjanpiet genoemd. Nog een bijnaam en als dit geplaatst wordt en ik heb geen verwondingen opgelopen komt er wel een vervolg. Jan van de Reest was geen Callantsoger en werkte aan de strandhoofden en daarbij was het een jutter. Hij had al ver schillende keren gehoord dat als er een baal meel op het strand aankwam, je de zak en de harde korst meel stuk moest snijden. Daarna het meel overstorten in een andere zak. Bij het overstorten is het niet helemaal goed gegaan met het bepalen van de windrichting. Toen Jan op het werk kwam, totaal wit van het meel, had hij meteen de bijnaam De Molenaar. Tijdens de bijeenkomst van het twintigjarig bestaan van de Historische Vereniging haalde de heer Blokker het bestaan van een lijst met bijnamen die in Callantsoog circuleert, aan. Iedereen had me die lijst al een keer beloofd maar nooit gekregen, tot ik een lijst van Arie Bakker uit Alkmaar kreeg. Er staan natuurlijk bijnamen op die je ook als scheldnamen aan kunt merken maar de meeste zijn toch aan de nette kant. Maar in Callantsoog doen we er toch aardig schijnhei lig over, want bijna al die bijnamen zijn zeker bij de ouderen bekend. Op de foto Opa Vriesman (Jaap Boon) met zijn vrouw. In het midden de jonge Jacob, die Spaak werd ge noemd. -32.-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2006 | | pagina 12