V& Qrottew t/tws Hmv
Nel Rentenaar-Bakker
"Weer zoue die mense toch altoid nei toe
gaan?" vroeg Mien. Dat wiste Jan en Cor, want
die wazze al eflces an de wandel weest en
hadde zo hier en deer hullie licht al drs op
stoken. "Die gane met dat spoortje mee om
de grotte te bekoilcen." "Ja, dat ken wel weze,
maar weer bloive ze den allegaar as ze deer
mee klaar benne? Je zien d'r nooit meer ientje
terug kommen," vroege de vrouwe. Ze vonde 't
maar heel verdacht. Want 't gekke was, dat ze
tussen 't gaan en kommen van 't spoortje een
bulderend kenonslcot hoorde.
Neidat ze een hele toid rond loupen hadde,
lconne ze ok nag eflces opstelce, ze hadde d'r
hillegaar een soortement van restaurantje,
dat ok deur fakkels verlicht wier.
Afoin, ze moste toe ze zo een kwartiertje ze-
ten hadde, toch ok weer drs veerder gaan. Ze
wazze van lieverlee puur leiger daald en inie-
nen deer stinge ze voor 't water. Dat was een
onderaardse rivier, d'r lagge bootjes klaar en
deer moste ze in. Zo voere ze nag een endje en
lcwamme ien, twei, drie in 't daglicht, bai de
"As je 't moin vrage," zee Afie,
"den worre ze deer allegaar om
zeip holpen." Jan en Cor lachte
hullie uit, hoe bedochte ze 't,
zulcs ken toch niet? 't Had aars
nag wel heel wat voete in de aar
de eer dat ze zelf mee dorste te
gaan.
Afoin, de joos hadde al kaartjes
haald, dus de biene wazze nou
ienlceer nat en deerom gonge ze
met z'n vieren nei 't beginpunt
van 't tochie.
't Spoortje liep weer vol met
mense en toe begon ie te raien.
Ze lcwamme al gauw langs hul
lie kampeerplaas en toe gong 't
nei boven. O, wat was dat eng en
wat had dat locomotiefie d'r een
hois an. Hai zwoegde en stènde
gewoon bai de helling op.
Maar alles gong goed oor. Ze
lcwamme an 't endpunt en lcon
ne heelhuids uitstappe.
Ze wazze vlak bai de ingang van
de grotte. Met een paar gidse, die
klaar stinge, gonge ze d'r in. Ge
lukkig hadde die fakkels bai d'r, want 't was
'r pikdonker, 't Was wel prachtig allegaar, ze
lcelce hullie ouge uit, zoveul moois en dat zo
maar onder de grond.
uitgang. En deer sting op de wal een lcenon. Zo
gauw ze allegaar uitstapt wazze, wier d'r een
slcot lost, omdat je den goed hore lconne, hoe
jan en Mien Kooij en Cor en Ajie Grotes gonge samen op vekantie nei Han an de Lesse in België.
Dat was niet om 't hoekie van de deur oor. In Han was een verlegen mooi kampeerterroin in een
hele mooie streek. Langs de kampeerplaas liep een spoorrails en deer reed verskoiene kere op een
dag een kloin spoortje langs. Die had allegaar open wagentjes met zitbanke. As ie van lieverlee al
houger de berg op gong, den zat ie altoid stampvol met mense, maar as ie terug kwam, den was ie
hillegaar leeg.
-30.-
