TopdruJcte
Op een gegeven moment moest vader stop
pen met vis roken, omdat hij kortademig
werd. Als één van ons vader een kop koffie
bracht tijdens het roken, zagen we hem niet
eens staan vanwege de rook. Ome Siemen
heeft dat toen overgenomen.
In 1921 heeft de familie nog een schoorsteen
brand gehad. Het hele huis is afgebrand. Tij
dens de nieuwbouw van het huis hebben wij
onderdak gehad bij opa en opoe Ten Boekei
en later in het witte huisje naast Koelemeij.
Ome Siemen hield wel eens van een geintje.
Op een dag moest hij zijn zuster Geertje van
de Stolpen afhalen en dat deed hij met de
bakfiets. Ze moest in de bak op een kistje zit
ten en haar hoed zag je er net bovenuit. Zij
was nogal een dametje, want ze was met een
Wagenmeester, een Velsener kapper, getrouwd.
Toen ze het dorp naderden, wilde zij eruit,
maar van ome Siemen moest ze blijven zitten
tot ze in Callantsoog waren, tot grote schaam
te van zijn zuster.
Uiteindelijk heeft Klaas het bedrijf toch
voortgezet met zijn vrouw Diet Vos. Hij heeft
dat tot zijn 65e volgehouden. Daarna is het
verkocht, omdat Klaas geen opvolger had.
Vader Gert bleef ondernemend. Hij was hard
werken gewend en kon niet stil zitten Geen
zee ging hem te hoog. Hij fabriceerde fuiken
en zette ze uit op het strand samen met
onder andere Aris Vriesman. Als de netten
kapot waren, zat hij ze uren lang te boeten.
Nadat de fuiken binnen gehaald waren,
moesten we vaak helpen uitzoeken. Eerst de
krabbetjes eruit, dat was de eerste winst. De
vis werd klaargemaakt om te venten. Ook ver
kocht vader schelpen die gebruikt werden
om paadjes te verharden. Verder had hij zee
schuim, maakte garnalennetjes voor kinde
ren en knoopte netten van dik touw rond gla
zen bollen om als souvenirs te verkopen. Dit
alles etaleerde hij in zijn voortuintje.
Zelfs toen vader in 'Huys ten Oghe' woonde
moesten zijn handen bezig zijn. Vanwege de
strenge regels mocht hij daar geen netten
repareren, dus deed hij dat met mooi weer in
de tuin van zijn kleindochter.
Samen wezen de gebroeders de chauffeurs
een plaats aan, zodat tegen twaalven op het
Dorpsplein een keurig geordende verzame
ling vierwielers stond. Een indrukwekkend
gezicht. Corry Lastdrager nam vanuit het
slaapkamerraam van Adriaan Vader een paar
foto's. (Let op één van de drie lantaarns die het
Dorpsplein toen verlichtten.)
Als het weerbericht gunstig was en er dus
een drukke strandzondag verwacht werd,
turfde de burgemeester vanuit zijn woning
op de Zeeweg het aantal passerende auto's,
en was een bepaald aantal bereikt dan wer
den de gebroeders Bakker gewaarschuwd.
Jan kwam dan met een jutezak naar het
Dorpsplein en dekte het bordje "Verboden
op het grasveld te parkeren" af.
-44.-
Tante Jo, Johanna Ree, was kokkin bij de familie
Van der Poll in de Grote Villa. Ome Siemen bracht
daar vis en van het een kwam het ander: Johanna
Ree werd de vrouw van ome Siemen.
In juli 1957 was er een record aantal auto's in Callantsoog. Het gemeentebestuur had zo'n gebeur
tenis op een mooie zondag wel eens verwacht.
