januari 1948
Herbevestiging van het accoord van Ling-
gadjatie. Nederland behield echter het grond
gebied dat was 'veroverd'.
september 1948
Communistische opstand op Java wordt onder
drukt door het leger van de Republiek.
19 december 1948
Tweede politionele actie, militair een succes,
diplomatiek en politiek een ramp.
mei-november 1949
Ronde tafelconferentie te Den Haag.
27 december 1949
Overdracht van de souvereiniteit.
17 augustus 1950
Opheffing van de Verenigde Staten van Indo
nesië door de republiek en vervangen door de
eenheidsstaat Indonesië.
De houding van Nederland ten aanzien van
het verlies van de kolonie was in het kort
'Indië verloren, rampspoed geboren'. Met uit
zondering van de CPN wilde geen enkele poli
tieke partij het verlies van de kolonie zo kort
na de Tweede Wereldoorlog. Ook het grote ver
lies van investeringen door het bedrijfsleven
speelde mee.
Het grote politieke gebeuren ging aan het
Callantsoog van toen voorbij. Dat veranderde
toen de eerste dorpsgenoten als militair uitge
zonden werden.
In totaal 12 Callantsogers hebben korte of lan
gere tijd in Ned. Indië doorgebracht.
Ik wist waaraan ik begon toen het stellen van
vragen en het opsturen van lijstjes voor infor
matie wat vorm begon te krijgen.
Nog nooit heb ik wat uitgezocht waarbij ik
zoveel medewerking heb gekregen en dat
komt omdat het bij niet alleen de mensen die
er geweest zijn, maar ook bij anderen nog
leeft.
Alle verhalen en opmerkingen zouden zeker
nog een 'Cloclc' vullen. Mij staat nog steeds bij
de ereboog, welke iedere keer door Dirk Mooy
werd geplaatst.
De fanfare luisterde de thuiskomst op met een
paar vrolijke deuntjes.
Van iedereen heb ik wat gegevens verzameld
en alles een beetje op volgorde gezet. Van een
enkele zijn de gegevens summier, maar alles
heeft zijn reden.
Sommigen hebben elkaar in de tropen ont
moet, maar het opvallendste is dat er meerde-
re zijn die Aai Mooij gesproken hebben. Als
varensgezel voer Aai toen in de Archipel.
Tijdens de voorbereiding van dit stukje ver
scheen er in de 'Checlcpoint' (veteranentijd-
schrift) een aandoenlijk stukje geschreven
door Leo Bromlewe.
Bij de gesprekken met verschillende veteranen
komt naar voren dat ze zich eigenlijk in de
steek gelaten voelden en weinig waardering
ondervonden. Dit is te begrijpen, kort na de
oorlog bijeengepakt op een troepen-transport
schip onvoorbereid naar een totaal onbekend
land. Slechte voeding en kleding en een tegen
stander die onzichtbaar was maar wel degelijk
een oorlog voerde. De meesten ontvingen een
wedde van rond de zestig gulden per maand
waarvan het meeste opging aan wat extra voe
ding. Bij terugkomst moest vaak nog betaald
worden voor verloren uitrustingsstukken.
Ook zijn er verschillende jongens min of meer
ernstig ziek geweest:
Piet Roos - tyfus, Leo Bromlewe - geelzucht,
Henk Rruisveld - buikvliesontsteking, Henri
Vriesman - nierproblemen, Gijs Oskam - TBC,
Jo Unk zegt in zijn brief "ernstig ziek" te zijn.
Na terugkomst begon het gewone leven weer
met werk, gezin en kinderen.
Bij de mannen die nu ver boven de zeventig
Maarten Mooij onder de ereboog.
-63.-
