Zuster BoemLeruuikey, urvjlcverjUeegster
Herinneringen aan de periode dat ik wijkverpleegster was in Callantsoog.
In 1951 werd de wijk gesplitst in Julianadorp
en Callantsoog. Ilc koos voor Callantsoog en
kreeg een zomerhuisje toegewezen, aan de
Op 't Landtweg. Het was een primitief onder
komen en zodra het kouder werd, vonden de
veldmuizen het bij mij binnen gerieflijker. Ik
kreeg geen telefoonaansluiting en was dus
slecht bereikbaar. Ook mijn verzoek om een
stenen huis werd niet gehonoreerd, 's Win
ters was het niet warm te stoken en de water
leiding bevroor al bij een paar graden vorst.
Ik werd dan liefderijk opgevangen door de fa
milie Adriaan Vader. In 1958 kreeg ik de
beschikking over een huis aan de Zeeweg.
Mijn zuster en nichtje woonden bij mij.
In de vijftiger jaren was Callantsoog een klei
ne, maar zeer hechte gemeenschap. Ilc heb
veel steun en medewerking gekregen bij mijn
werk.
Tot mijn grote verrassing kreeg ik in februari
1961 een Fiat 600 van de bevolking aangebo
den. Nadat ik dus jaren met bromfietsen en
Het was een uitgestrekte wijk vanaf het R.K.
kerkhof in Den Helder tot en met het Zwa-
nenwater. Ilc had onderdak gevonden in Julia
nadorp. Aanvankelijk verplaatste ik me per
fiets, waardoor ik soms maar 3 patiënten per
dag kon bezoeken. Er waren patiënten bij, die
ik een aantal malen per dag moest verzorgen.
Als het dan gebeurde dat die patiënten woon
den in de omgeving van de Donkere Duinen,
Koegras en Zwanenwater, waren werkdagen
van 07.00 uur tot 23.00 uur niet ongewoon.
Via een lening van mijn vader kreeg ik de
beschikking over een Engelse auto, een Aus-
tin, met het stuur rechts en geen verwar
ming. Toentertijd waren er nog geen rijscho
len, maar een melkrijder heeft mij in één
middag de kneepjes van het rijden bijge
bracht. Eigenlijk ging het houden van een
auto mijn budget te boven.
Mevr. M. Baken-
Boendermaker,
85 jaar
In september 1946 heb ik na mijn verpleeg
stersopleiding gesolliciteerd naar de functie
van wijkverpleegster in Julianadorp en Cal
lantsoog. Ilc kreeg die baan onder voorwaarde
dat ik mijn wijkaantelcening haalde.
M. Baken-Boendermaker
Ter gelegenheid van haar 85ste verjaardag in januari 2003, vroeg de redactie aan mevrouw
M. Baken-Boendermaker (zuster Boendermaker) haar herinneringen aan het papier toe te ver
trouwen. Hieronder volgt haar verhaal:
±1948. Matty Boendermaker temidden van haar
collega stijdens een feest van het Witte Kruis
-4.-
