BEELDENEONDS
Alle leden hebben het boekje:
De geschiedenis van het beeld 'De Visserman' en de levensloop van de
beeldhouwster Anna Op 't Landt ontvangen.
Wij hopen dat u ook de acceptgiro die er bij was, hebt ingevuld
en opgestuurd. Want dan alleen kunnen we 'De Visserman' res-
taurerenen in brons laten gieten. Hij hoort bij Callantsoog. Laten
we samen proberen hem te behouden.
V
MET PIET WIT. DE ZOON VAN DE SLAGER, DE WIJK IN (±1950) deel 3
Dorpsleven
Het lijkt heel vreemd, maar in de vijftiger jaren, was er nog een echt dorpsleven in
Callantsoog. Men sloot geen deuren af als men boodschappen ging doen en de was bleef
's avonds aan de lijn hangen. Dat kon toen allemaal nog. Wie schetst dan ook mijn verbazing,
toen ik merkte dat mijn fiets weg was. De dag daarop kwam de dorpspolitie 's morgens in de
slagerij een kijkje nemen. Dat gebeurde wel meer. Ilc was worst aan het maken en hij was net
bij Toon Brantenaar geweest, die toen de warme bakker was. Na zijn ronde ging Jonglcees,
zoals de politieman heette, zich vaak bij Toon warmen, want die was al vroeg aan het bakken.
Daarna kwam hij bij mij en aten we een stuk warme worst. "Jonglcees," zei ik, "mijn fiets is
gestolen." "Ben jij nou belazerd," reageerde hij. "Wanneer en hoe zag hij eruit?" Ilc vertelde
hem dat ik mijn fiets al een week miste. Tevens beschreef ik hem. Hij zou er naar uitkijken. De
volgende dag stopte er een motor voor de deur. Jonglcees bereed namelijk een B.M.W. motor
fiets. De politieman had een karabijn over zijn rug, want hij ging te schijfschieten. Hij wenkte
me. Ilc liep de winkel uit en ging naar hem toe. "Kijk," zei hij en wees. "Daar staat je fiets bij
Lotje voor het postkantoor." Notabene vijf huizen verder. Ilc was na het kopen van postzegels
en een praatje met vrouw Worp hem glad vergeten. De fiets had er nog weken kunnen blijven
staan, dat was toen nog allemaal mogelijk.
NAJAARSBIJEENKOMST
Een geweldige avond! Zaterdag 29 november 1997.
Om kwart over zeven zaten de eerste bezoekers in de zaal. Om Icwart voor acht waren alle 150
stoelen bezet. Ijlings moest Gerrit, de beheerder van het Dorpshuis, stoelen bijzetten.
Toen Wim Lastdrager om acht uur aan zijn openingsspeech begon, was de zaal helemaal vol.
Zo'n 200 personen zaten enigszins gespannen te wachten op de geheel aangepaste Dorpsfilm
1954. En die vertoning werd een succes! Het zien van al die dorpsgenoten, die 43 jaat geleden
in de gemeenschap Callantsoog woonden, was ontroerend. De zaal leefde intens mee. Vooral
de laatste vijf minuten toen bij de film ook de originele muziek van de Dorpsfanfare ten geho
re werd gebracht, was het enthousiasme groot. Een daverend applaus was als dank bedoeld
voor de filmcommissie en vooral voor Theo Kok die de film van muziek en titels voorzien
heeft. Na de pauze de film van Maarten Bakker. Deze liet drie jaar van de boerderij Tante
Jaantje en een opening van het badseizoen zien. Vooral de mooie beelden van Callantsoog in
de sneeuw zullen de aanwezigen nog lang bijblijven.
En tenslotte Annie Vries-Jimminlc met haar voordracht over het verdwenen gehucht 't Sluis
je.Geboeid werd geluisterd. Vooral de ouderen herkenden de situaties die An beschreef. Wat
moesten de mensen vroeger toch hard werken! Er was toen nog geen gas, geen elektrisch en
zelfs geen waterleiding. En wat hielp men elkaar! Vreugde en verdriet werden samen gedeeld!
Om Icwart over tien ging ieder tevreden naar huis. Het was een prima historische avond
geweest.
De videoband met titels en muziek is te koop. Slechts f35,00. Bestellen bij Suze Vriesman. Tel. 0224-582103.
Het aantal banden dat aangemaakt zal worden, is gelimiteerd. De band is tegen kopiëren beschermd. Tot
31 december 1997 is opgave mogelijk.
V
79
