1927 CALLANTSOOG LUIDT ZIJN NIEUWE UURWERK IN, deel 2
Even te voren was door den heer Smit bekend gemaakt, dat allen, die nog iets op hun hart
hadden, dit thans konden uitspreken.
Van deze gelegenheid maakt het eenige aanwezige eere-commissielid, de heer dr. Oterdoom,
dankbaar gebruik, waarbij hij het volgende zegt:
Mijnheer de Voorzitter, leden van de commissie met hun dames, heeren Burgemeester en leden van den
Raad en verder allen, die hebben meegewerkt en blijken van belangstelling hebben gegeven bij de verkrij
ging van een nieuw uurwerk in den gemeentetoren, namens het eere-comité, waarvan ik helaas de eenige
aanwezige ben, zeg ik U recht hartelijk dank, mede namens mijn vrouw, voor de vriendelijke uitnoodiging
om hier aanwezig te zijn. Verder acht ik de weersgesteldheid van dien aard - en als medicus kan ik dat
beter weten dan menig ander - dat een langer oponthoud hier niet bevorderlijk voor de gezondheid is en
daarom zal ik kort zijn.
Ik wil bij deze gelegenheid slechts herinneren aan dat schitterende gedicht van den Duitschen dichter
Schiller: "Das lied von der Glocke". Welnu: "Heute is die Glocke geworden!"
Op den toren prijkt den klok, die zooals reeds terecht door den burgemeester is opgemerkt, het symbool is
van eenheid, van wat door eendrachtig samenwerken valt te bereiken. Dat dit altijd zoo moge blijven om
de gemeente Callantsoog tot voordeel te strekken. Gedachtig aan hetgeen ik reeds in het begin gezegd heb,
meen ik thans te moeten eindigen, wat ik niet zal doen, alvorens nogmaals mijn hartelijken dank aan
allen te brengen, die van hun voortdurende belangstelling blijk hebben gegeven om dit voor Callantsoog
zoo schone resultaat te bereiken.
Wederom weerklonk een hartelijk applaus over het plein, daarbij krachtig ondersteund door
de muziek, die vervolgens nog eenige nummers zou geven. De stemming kwam er nu recht in
en een vroolijlc tempo was weldra aanleiding dat vele beenen zich niet langer stil konden hou
den en lustig eenige danspassen werden uitgevoerd. Natuurlijk "Charlestonnen". Ja, zelfs een
drietal oude dames, aan onzen overkant, konden niet langer weerstand bieden aan de lokken
de tonen van het Callantsooger fanfarecorps en heupwiegden zachtjes mee op de maat van de
muziek - Carpe-Diem, geniet van het leven! -
Het einde van het officieele
gedeelte nadert thans en de
heer Smit treedt nu nogmaals
naar voren om dank te bren
gen aan den burgemeester en
den dokter voor den pluim die
zij op den hoed van de com
missieleden hebben gestoken,
aan "Zanglust" en "Fanfare
corps" voor de verleende
medewerking en verder aan
allen, die tot het welslagen
van dezen avond hebben bijge
dragen. Een hartelijk applaus
en een: "Laat de klok maar
luiden, laat de klok maar
slaan", was het antwoord op
deze woorden van dank.
Het on-officieele, het lollige
gedeelte, zooals de heer Smit het noemde, werd verder afgewerkt in hotel "Duinzicht". Een
groote attractie, die ons, naar het heette, nog wachtte, heeft ons er toe verleid nog een uurtje
te blijven. Welnu, we hebben er geen spijt van gehad. Toen den aanwezigen thee en bonbons
waren geserveerd, ging het scherm van het tooneel op en kregen we een groote wijzerplaat te
zien, die de gansche ruimte vulde. De wijzers, die op twaalf uur stonden, draaiden rond en
toen een uur in een minimum van tijd was verstreken - de tijd gaat snel - ging een luikje, dat
het cijfer I vormde, open.
Het uurwerk naast onze klok een symbool van eenheid.
32
