v" -•*sAfr£. ComM M A> ftf+S&fzfi e,, %AosÓl Jór as." ,'?-r ffsrl "t sJ *i'ifr/i A. v 1 y t i) ////s^/JK 5 v^z? rft AST #0 - - M .(- ésy£jBr, prn cm- èi a s - //<t >J.-C f 7 t st.' fiidé p /'(i t J //*"£,-i?c, /"J?< ///-V - Vl zL'S ij* /SVNir, rr— /j, V /l A /V/*>N l /-t l" l 74 r Niet onvermeld mag blijven dat Wildeboer minder fraaie karaktertrekken had. Met name kon hij ongeduldig en drif tig zijn, waarmee hij zijn naam 'eer' aan deed. We zullen dat illustreren aan de hand van twee voorbeelden. In februari 1793 werd in een verklaring opgenomen dat Simon Wildeboer zijn schoonzoon Jan Kluft een diepe hoofdwond heeft bezorgd door hem bij een ruzie om een erfenis (en... na enkele glaasjes jenever) een aarden vuurtest naar het hoofd te smijten. De zaak werd gesust. Volgens andere bronnen kon de man zich in de herberg ook niet altijd fatsoenlijk gedragen. Een baljuw was met gezel schap in de herberg op bezoek geweest en werd door Wildeboer onheus bejegend. De procureur van de eiser stelde dat 'de Gedaagde (Simon Wildeboer) reeds zedert lange tijd als iemand dewelke zig meenigmaal verloopt in den drank en alsdan in publique Herbergen, bijzonder in de Rustende Jager binnen deze Heerlijkheid onmoet met de passagier oft daar zittende persoonen zoekt, in zoverre dat de Kastelein en zijn vrouw met vreese zijn, wanneer sij te hunnen huise een fatzoendelijk gezelschap hebben en den Gedaagde zig mee de aldaar bevind oft begeeft' Toen de baljuw met zijn gezelschap vertrok voegde Wildeboer hem toe 'ondeugend Bailliuwtje, ondeugend dondertje off diergelijken Deze liet dit niet op zich zitten, en er werden over en weer nog enige onvriendelijkheden gewisseld. De kwestie sleepte zich een jaar voort. Tenslotte betuigde Simon Wildeboer in een akte voor notaris oprech te spijt over het gebeurde, waarna beide kemphanen de zaak lieten rusten. Huize Wildeboer kwam soms ook op een andere manier in het nieuws. Uit een schepenacte van 17 januari 1794 blijkt dat Cornelis Rondhout, chirurgijn, Maartje Leeuwenkamp, toentertijd 'dienstmeid' bij Wildeboer, beschuldigde van diefstal bij haar werkgever. 'Gijpronkt met goude Rijders, ducaten en daar koopt gij Jakjes en beddespreij voor.die kunt gij niet hebben, off die hebt gij van Wildeboer gestoo- len.' f {Kst y j 0 '6 Tijdens een volgende zitting toonde de chirurgijn, na diverse getuigen, waaronder Simon Wildeboer, gehoord te hebben, berouw en verklaarde dat hij op het gedrag van Maartje niets had aan te merken. Simon Wildeboer overleed op 65-jarige leeftijd in 1806. Nog een curiositeit: hij had een mooie handtekening met als bijzonderheid dat hij daarin zijn leeftijd vermeldde. Tot besluit Zo is er een eind gekomen aan de eeuw waarin drie mar kante schoolmeesters een belangrijke plaats innamen in het Bergense openbare leven. Het beeld dat uit ons onderzoek naar voren is gekomen, schetst wat de Bergense school meesters aan de hoofdschool in de periode van 1684 tot 1784 zoal naast hun werk als schoolmeester voor taken ver richtten en waarmee ze zich zakelijk nog bezighielden. De periode rond de eeuwwisseling luidde tevens een nieuwe MARKANTE MEESTERS GEDURENDE EEN EEUW IN BERGEN f S H-* -»Z^ t S I I SI' -t' y ff - - 7 y' 7 yf s J 'C 7 V- -1 rf» Ai mm~4 Berouw en schuldbekentenis van Cornelis Rondhout ten aanzien van Maartje Leeuwenkamp (foto: Bernard Nuyens). Handtekening van Simon Wildeboer met de aangegeven leeftijd (foto: Bernard Nuyens).

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Bergense kroniek | 2011 | | pagina 7