we afgedankte spullen van andere scholen krijgen, o.a. oude lampen. Ik heb toen tegen de verhuizers gezegd: "Neem zoveel mogelijk hobbelige en kronkelende bin nenwegen." Toen de verhuizers in Bergen aankwamen, waren de lampen kapot en konden we gelukkig nieuwe neonlampen kopen. De jaren 60 waren ook rumoerige jaren. In Beverwijk was er fel verzet tegen de streng katholieke directeur. Leerlin gen gingen daar weg vanwege de onrust en kwamen naar Bergen. In 1968 kregen we de eerste mannelijke leerling. De CPN kwam op bezoek, maar de leerlingen hadden daar niet zo'n belangstelling voor. Sommige nonnen maakten zich ongerust over de opruiende strijdkreten die op het mededelingenbord geprikt waren, maar over het algemeen was de sfeer op school ontspannen. Er moest echter wel gewerkt worden. Ik zei altijd tegen de leerlin gen: "Je komt niet naar school om vliegen te vangen, maar je komt er om te leren." Het was ook de tijd dat sommige zusters het habijt verwisselden voor gewone kleding. Het bestuur van de school bestond uit enkele nonnen, de algemeen-overste en een oud-leraar dr. Klaas van Ro- zendaal. Door de groei van school kwamen er veel nieuwe leraren bij. Dat was een grote verandering. Maar er heerste een grote mate van vrijheid. Daar hadden de non nen soms moeite mee, maar ik heb nooit iets gemerkt van 'katholieke' druk. Het was geen streng katholieke school. De leerlingen moesten hun boekenlijsten door ons laten controleren, dat moest van het bestuur, maar daar waren wij soepel in. En Maria Regina Scholten was een nuchter mens. We vierden de katholieke feesten, o.a het feest van Sint Jozef op 19 maart en met Kerstmis gingen de leerlin gen bejaardentehuizen langs om liederen te zingen. In 1975 ben ik gestopt als directeur van de kweekschool. Een van de leraren ging weg en ik kon toen zijn plaats innemen; ik was weer gewoon leraar zoals vroeger en gaf 26 uur les. Ik heb ook nog een tijd filmles gegeven. In die tijd had ik een Fiat 500, zo'n klein autootje. We filmden de auto zo dat het leek of er wel tien leerlingen uitstapten. Op die manier zagen ze dat filmbeelden soms bedrieglijk kunnen zijn. De leerlingen hebben trouwens in een onbe waakt ogenblik de Fiat de school ingeduwd. "Heeft uw auto gordels?" vroegen ze lachend, "dan kunt u hem er als rugzak uitdragen!" In 1984 ben ik gestopt met werken. In 1986 is de school gefuseerd met de school in Alkmaar.' Verzamelaar 'Ik heb altijd een grote belangstelling voor boeken gehad. Als kind al. Mijn vader las alleen Engelse en Franse boe ken. Dat konden wij als kinderen niet lezen, dat intrigeer de enorm. Dat verklaart misschien gedeeltelijk mijn drang naar kennis en leren. In Bergen was er in de jaren 60 behalve een kleine win kelbibliotheek geen algemene bibliotheek. Met een aantal mensen hebben we toen de openbare bibliotheek opge richt. In de Stationsstraat is een groentewinkel aange kocht. Daar is de openbare bibliotheek begonnen. Boeken en kunst zijn een paar draden van mijn leven. Het leven als leraar, directeur en bijkomende besturen was druk. Maar ik heb altijd gevonden dat er meer dingen in het leven waren dan school. Vroeger zei ik wel eens: "Ik ga fluitend naar school, maar juichend naar huis." Piets zoon Jan zou later eigenaar van de tennisbaan worden. 'ALS JE VAN LEREN HOUDT, DAN BOF JE' Docenten bij een sportdag, eind jaren 60 (foto: Piet Donders).

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Bergense kroniek | 2011 | | pagina 23