Toelichting schets Steunpuntgroep Schoorl
In deze paragraaf beschrijven wij eerst de omtrek van het
gebied van de Steunpuntgroep Schoorl. Daarna behande
len wij de belangrijkste steunpunten en sluiten af met een
beschrijving van de objecten voor de luchtverdediging.
Omtrek Steunpuntgroep - tankhindernis
De omtrek van de Steunpuntgroep Schoorl bestond in de
eerste plaats uit een hindernis voor tanks. Deze kon bestaan
uit steile duinen, een bos, een tankgracht, een tankmuur, of
drakentanden. Aangevuld met mijnenvelden, prikkeldraad
en bunkers was dit een lastig te overwinnen hindernis. Het
gebied van de Steunpuntgroep Schoorl kon rondom worden
verdedigd. Strand en duinen waren bezaaid met mijnen en
versperringen.
De meest noordelijke punt van het gebied was bij Camper
duin, bij het begin van de Hondsbossche Zeewering. Direct
ten oosten van de zeedijk lagen - en liggen nog steeds -
drakentanden. Deze sloten naar het noorden aan op een
tankgracht, min of meer parallel aan de zeewering, richting
Petten. Naar het oosten sloten de drakentanden aan op een
tankgracht die doorliep tot aan het Noord-Hollands kanaal
bij Schoorldam.
Vanaf Schoorldam naar het zuiden vormde het Noord-
Hollands kanaal over twee kilometer de tankhindernis. Dan
ligt daar richting zuidwesten, de Banscheidingsloot, die hier
functioneerde als tankgracht. De sloot is vier tot vijf meter
breed en heeft aan beide kanten een dijkje dat ruim een
meter boven het maaiveld ligt. Ter hoogte van de manege
boog de tankgracht af naar het zuidzuidwesten, om nabij
de huidige Landweg over te gaan in een tankmuur. Bij de
Breelaan was de muur onderbroken door een afsluitbare
doorgang, en hij eindigde bij de Sparrenlaan. De bomen
van het Bergerbos vervulden de functie van tankhindernis.
Vanaf de Eeuwigelaan tot aan de weg naar Egmond lag ook
weer een tankmuur. Er waren twee afsluitbare doorgangen:
één bij de Eeuwigelaan en één bij de weg naar Egmond,
nabij de boerderij De Franschman. Vanaf De Franschman,
ten zuiden van de Zeeweg, vormden de duinen richting
Bergen aan Zee de tankhindernis. Tussen Bergen aan Zee en
Camperduin maakte de Zeereep de tankring compleet.
Steunpunten
Op strategische plaatsen waren binnen deze ring steunpun
ten gebouwd. Bij Camperduin stond een kustbatterij van
de Kriegsmarine, de negende batterij van Marine Artillerie
Abteilung 607 (9/MAA607). Deze telde vier moderne ka
nonnen, kaliber 10,5 cm, ondergebracht in zware bunkers.
Deze kanonnen konden alleen naar zee vuur afgeven. Hier
omheen waren onder meer een twintigtal zware bunkers ge
bouwd met muren en daken van één tot twee meter beton.
Mede door het terugwijken van de kustlijn is dit complex
vrijwel geheel verdwenen.
Ten zuidoosten van Camperduin bij het Groeter Zandgat in
de duinen bevond zich een complex van ca. 40 lichte bun
kers voor het onderbrengen van vier stukken veldgeschut
met bijbehorende munitie en manschappen. Hier was vanaf
januari 1944 de vierde batterij van het artillerieregiment van
de 347e Infanterie Divisie gelegerd (4/347). Deze kanonnen
stonden opgesteld op een platform, met een borstwering
van ca. één meter hoog eromheen. Zij konden rondom vuur
afgeven.
Het meest oostelijke steunpunt was Schoorldam. Hier was
onder meer een telefooncentrale in een zware betonnen
bunker ondergebracht. Deze bunker is aan de buitenkant
ATLANTIKWALL IN BERGEN 1942 - 1945
De vuurleidingspost van het kustgeschut bij Camperduin, de Wiirzburg-radar is met de schotel omhoog gericht op de achtergrond te zien.
De foto is genomen in de eerste jaren na de oorlog (foto: Nationaal Instituut voor Militaire Historie, Den Haag).
