|l§§§É&£jjj
Het huis van A. Zwartendijk (in- en verkoop van
tweedehands goederen) aan de Oude Berger-
weg, circa 1935. Vlnr: Maarten de Zwart, Albert
de Zwart, Bertha de Zwart, Arie Zwartendijk,
mevrouw Zwartendijk en Gerrit de Zwart. (Foto:
Collectie Piet Mooij, Bergen NH).
Huize 'De Zanders', Nesdijk 20, 1922.
(Foto: J.B. Roozendaal).
Kleuterschool St.
Angela van de zus
ters Ursulinen op de
hoek van de
Geestweg en de
Lijtweg, circa 1935.
(Foto: Collectie Piet
Mooij, Bergen NH).
De bewoners
Aan onze kant van de Nesdijk stonden in
de jaren twintig slechts drie huizen, twee
aan de rechterkant (noordkant) t.w. van
de familie Hendrikse (gepensioneerden)
en de familie Hoogeboom. Aan de linker
kant stond het huis van mijn ouders op
Nesdijk nummer 20.
Jan Hoogeboom was ambtenaar bij
de gemeente Bergen en belast met het
schoonhouden van het gemeentehuis en
de openbare lagere school aan het
Spaansche pad (de Van Reenenschool). In
september 1937 kwam de heer Hooge
boom te overlijden als gevolg van kolen
dampvergiftiging in de kelder van de
school.
Mijn ouders hadden in 1920 een stuk
tuinbouwgrond gekocht waarop een
woning en een bollenschuur werden
geplaatst. Vader Roozendaal was bloent-
bollcnkweker (krokussen, narcissen en
tulpen). Het land strekte zich uit van de
Nesdijkkant tot de Bergervaart en werd
aan de westzijde begrensd door het
bouwland van de zusters Ursulinen en
aan de oostzijde door het weiland van
boer De Waard. Behalve bollen werden
ook aardappelen en aardbeien verbouwd.
Aardig is het te vermelden dat spreeuwen
liefhebbers waren van deze heerlijke aard
beien en dat het verjagen van die zwer
men spreeuwen een praktisch onmogelij
ke taak was. Geen middel was afdoende!
De komst van het militaire vliegveld
Bergen bracht uitkomst. Het lawaai van
de vliegtuigen was voldoende om de
vogels op afstand te houden.
De beleving
Als ik over de Nesdijk schrijf is het
bewust vanaf 1934 en uit overlevering
vanaf 1920. In die tijd was het een donke
re dijk zonder enige verlichting. Als je als
kind bij donkere dagen eens alleen naar
huis moest was een volle maan een uit
komst. Zo niet dan liep ik angstig achter
ste voren, met het oog gericht op het
dichtst nabij zijnde lichtpuntje, naar huis.
Het overdag langs de Nesdijk naar de
St. Angela kleuterschool gaan was ook
niet altijd een pretje. In de sloten langs de
weg zaten vaak zwanen die je blazend op
afstand probeerden te houden. De weg
naar school was dan versperd. Buiten
wonen is prachtig maar als kind bezorg
den een heleboel dingen toch de nodige
frustratie.
Wat werd er anders?
De eerste grote verandering diende zich
begin jaren zestig aan toen de Bergerweg
werd omgelegd, beginnend bij de woning
van de familie Miltenburg tot aan de ben
zinepomp bij de Oude Bergerweg. Voor
de jeugd uit de buurt was het voor maan
den een prachtig speelterrein, met heel
veel zand en heel veel water. Jaren later
werd de Nesdijk als rijweg doorgetrok
ken naar de Nesdijk-westzijde. De 'dijk'
werd aanzienlijk verbreed, de rijbaan
werd geasfalteerd, goede straatverlichting
werd aangebracht en er volgde aan de
rechterkant een enorme uitbreiding m.b.t.
woningbouw. Recent werd zelfs een
rotonde bij het begin van de Nesdijk aan
gelegd. In de jaren dertig lagen wij op die
plek uren in de berm om autonummers te
noteren; er passeerden per uur wel vijf
auto's. G was de letter die bij auto's uit
Noord-Holland hoorde, later kwamen
daar GZ en GX bij. Van ver kwam de A
(Groningen) en de Z (Zeeland).
Thans geeft een bord heel duidelijk
bij de gemeentegrens aan dat Bergen niet
is gebouwd voor snelverkeer (de slak).Uit
mijn hart gegrepen!
Adrianus Zwartendijk, kaasmaker,
Bergerweg 87, later nr. 113.
J.E. Miltenburg, directeur zuivelfabriek,
Bergerweg 103, later Nesdijk 71.
3 Jacob van der Woude, veehouder
Groeneweg 9.
25
