fase van het park omarmt deze weg de
vallei waarin de inheemse flora gedijde en
het Parnassiapark werd aangelegd. In de
jaren zestig werd de Parkweg uiteindelijk
verlengd tot aan de Paulineweg en was de
omarming gereed.
Met de voltooiing van de Zeeweg op
22 maart 1906 is een unieke weg tot stand
ge-komen. Vanaf de Franschman tot aan
zee voert deze door Lconard Springer
landschappelijk fraai vormgegeven weg
door de duinen tot in het hart van de
nieuwe badplaats.
Diverse vernoemingen
Als een oostelijke lus aan de Parkweg
ontwikkelde de BEM eveneens in de jaren
zestig Transvaaleen vernoemingsnaam
uit de tijd van de Boerenoorlog. De naam
wordt al langer gebruikt voor een duin
complex ter hoogte van strandpaal 34
vlakbij de vallei Amerika. De afstand tus
sen Egmond aan Zee en deze stukken
duin met bouw- en weilandjes is flink en
zal wel een rol gespeeld hebben bij de
naamgeving. Mogelijk is er sprake van
spontane naamgeving door helmplanters
tijdens de Eerste of Tweede Vrijheids
oorlog van Transvaal 1S80-81 en 1902-
'06).
Bijna aan het einde gekomen van onze
wandeling over wegen 'aan Zee' resteert
ons de Witteweg, waarvan de naam ont
leend is aan de schelpkalk waarmee hij
werd verhard. Deze weg is één van de
vier 'gekleurde' wegen van Bergen:
Groeneweg (met gras begroeide landweg),
Roodeweg (verhard met puin van rode
baksteen) en Zwarteweg (verhard met
haardas en kolengruis). De weg was tot
voor kort een doodlopende straat maar
veranderde van tracé en karakter tijdens
de jongste bouwfase van Bergen aan Zee.
Nog meer nieuwe namen 'aan Zee'?
We zijn nog niet helemaal aan het einde
van onze wandeling gekomen. Op bij
staand schetsje is een tweetal wegen gete
kend waaraan nog nooit een officiële
naam is gegeven. Het gaat om de verbin
ding tussen de Zeeweg ter hoogte van de
Alexanderflat, via hotel Prins Maurits
naar de Van Hasseltweg (1) en om een
smalle weg vanaf dit hotel achter de pan
den aan de Jacob Kalffweg langs om
eveneens uit te komen op de Van Hasselt-
weg (2). De eerstgenoemde weg is vooral
een ontsluitingsweg voor een parkeerter
rein en hotel Prins Maurits en de daar van
oorsprong bijbehorende garage; de andere
weg was de bevoorradingsweg (aan de
achterzijde, souterrain) voor de eertijds
gevestigde bakkerij, mclksalon, schilders
werkplaats, groenteboer en kruideniers
zaak, pension en ijssalon/fictsenstalling
'De Spoorklok'.
Wij stellen voor om de weg (1) vanaf
Zeeweg naar de Van Hasseltweg te ver
noemen naar de heer C. Schotten, en wel
als Schottenpad. Cees Schotten trad in
1908 in dienst van de familie Van Reenen,
welk dienstverband later door de BEM
werd overgenomen. Behalve als hand
werksman was hij onder andere actief bij
het brandweerkorps Bergen aan Zee.
Bovendien bekleedde hij de functie van
hulpstrandvondcr. In het artikel over de
strandvonderij (Bergense Kroniek, novem
ber 1995, blz. 27) werd Cees Schotten
abusievelijk Cor Schotten genoemd
Wat betreft de genoemde smalle route
(2) stellen we voor deze Achterlangs te
noemen, eenvoudig vernoemd naar
karakter en ligging.
Tekening van een
deel van het straten
plan van Bergen aan
Zee. Gearceerd zijn
twee wegen aange
geven die nimmer
een naam hebben
gedragen. Er wordt
voorgesteld 1. het
Schottenpad te noe
men en 2. Achterlangs
(tekening B. Buizer).
Portret van C.(Kees) Schotten, 1881-1962 door
Jan Groot, ca. 1950. Schotten was tientallen
jaren in dienst van de BEM, lid van de vrijwillige
brandweer en hulpstrandvonder (collectie
C. Schotten, Heiloo). Mogelijke vernoeming:
Schottenpad.
39
