Wie weet...?
toekomst uit zou kunnen zien. Na een
halfjaar ging de heer Roggeveen met
ziekteverlof en werd ik waarnemend
directeur.
In de winter van 1946 waren de
Bergerweg en de Kogendijk dichtge-
sneeuwd. Het leger stuurde 100 man om
één van de twee wegen open te houden.
Dag en nacht was ik weg om toezicht te
houden op de werkzaamheden.
Wat ik heel naar werk vond, was de
identificatie van hegraven soldaten op de
begraafplaats Kerkedijk in opdracht van
de Oorlogsgravenstichting. De namen van
de gevallenen waren toen nog onbekend.
Samen met doodgraver Vrasdonk moest
ik toezien op het opgraven van de lijken.
Alles werd nagekeken, tot aan de tanden
en kiezen toe. Dit werk nam ongeveer
drie maanden in beslag. Door deze nare
ervaring wil ikzelf nooit begraven wor
den.
In 1948 werd ik benoemd tot directeur
Gemeentewerken en was daarmee de
jongste directeur in Noord-Holland.
Onder Gemeentewerken ressorteerden:
- Bouw- en woningtoezicht,
- Grondbedrijf,
- Onderhoud gemeente-eigendommen en
wegen (we hadden ongeveer 100 km
wegen in onderhoud, waaronder ook pol
derwegen
- Rioleringen,
- Plantsoenen, natuurgebieden, sportvel
den en begraafplaatsen,
- Reinigingsdienst,
- Eigen administratie.
Jan Blauw zucht: "Er is inmiddels veel
veranderd. De zeven polders hadden
ieder een eigen bemaling en bestuur.
Doordat ik technisch adviseur was, moest
ik ook met de polderbesturen schouw
lopen, waardoor ik contact met de inge
landen kreeg. Dat kwam weer goed van
pas bij het kopen van grond. Nu zijn alle
polders ondergebracht in waterschap Het
Lange Rond.
Ik had een doorlopende machtiging
van burgemeester en wethouders om,
behoudens goedkeuring van de raad,
grond te kopen en te verkopen. Met de
vroegere burgemeester Jacob van Reenen
had ik een goede verstandhouding.
Het Oude Hof, Kranenburgh, de
muziektuin, de Vinkenbaan en het huis
van mr. Hendrik van Reenen aan de
Hoflaan zijn in 1952 in één keer door de
gemeente aangekocht. Om de tafel zaten
de Van Reenens met hun rentmeester. De
grond is voor 1,5 miljoen in gemeente
eigendom overgegaan. In de eerstvolgen
de vergadering van B W werd er het
eerste halfuur niet gesproken. Men was
vermoedelijk stomverbaasd over de aan
koop. Als je de knoop niet doorhakt is een
ander je voor. Het gebouw Het Oude
Hof en De Zwarte Schuur met boerderij
zijn voor 99 jaar in erfpacht gegeven aan
de Volkshogeschool. De kolenloods van
Akerboom heb ik in een uur gekocht. Je
moest ogen en oren overal tegelijk heb
ben. Voor alle uitbreidingen is grond
nodig. Gelukkig heb ik nooit grond hoe
ven te onteigenen, mede door het goede
contact met de boeren.
In later jaren werden de nieuwe wij
ken Nesdijkplan en Zanegeest ontwoypen.
Vanaf het begin heb ik geprobeerd Alk
maar op afstand te houden. Toen sprake
was van de Europese School, wilde Alk
maar deze aan de Bergerweg tegen
Alkmaar aanbouwen. Bergen ontwierp
toen het plan Landweg doortrekken van
de Bergerweg richting Schoorl), waaraan
de Negen Nessen met ECN-woningen
werden gesitueerd en de Europese School
aan het Molenweidtje. Hierdoor werd
voorkomen dat het gebied tussen Alkmaar
en Bergen geheel zou worden volgebouwd.
Bergen heeft later veel grond tussen Alk
maar en Bergen gekocht.
Jan Blauw heeft getracht Bergen zo
veel mogelijk zijn eigen karakter te laten
behouden, onder andere door zo weinig
mogelijk te asfalteren. De keuze tussen
boom of auto viel meestal in het voordeel
van de boom uit. De eerste boomchirurg
kwam naar Bergen, wat men maar raar
vond. Waarom wel geld voor gevels en
niet voor bomen, was zijn standpunt.
Op 58-jarige leeftijd werd Jan Blauw
wegens hartproblemen afgekeurd. Hij
geniet nu, met zijn vrouw, nog steeds van
de natuur en kijkt zeer tevreden terug op
een boeiend en arbeidzaam leven.
Op de vraag wie de manspersoon met
paard was die in het vorige nummer werd
afgebeeld (mei 1998, bladzijde 21) kwam
een aantal zeer snelle reacties. De eerste
was, hoe kan het anders, van Jacobus
(Jaap) Vrasdonk, die meedeelde dat de
foto zijn vader Nico laas (Klaas) Vrasdonk
voorstelde met zijn zojuist gekochte
paardje, staande op de Loudelsweg. Hij
schat dat de foto meer dan zeventig jaar
geleden werd genomen, omstreeks 1925.
Mevrouw Ria Boots-Molenaar en Y. Elders
uit Franeker voegden er in hun brieven
nog vele details aan toe; Wout Akerboom
deed dat telefonisch.
De ouders van Klaas hadden een
groentenwinkel op de Loudelsweg nr. 2,
ongeveer tegenover de Jan Jacoblaan.
Klaas nam later de winkel, die overigens
zelf op de foto niet zichtbaar is, van zijn
ouders over. Hij ging zijn klanten af met
een groentenkar op vier wielen, getrokken
door een ked (ook: kid, een klein paard,
hitje). Later verhuisde hij met zijn zaak
naar de Kleine Dorpsstraat.
Het woonhuisje dat links op de foto
staat maar intussen is afgebroken, werd
dubbel bewoond, namelijk door Griet
Stekelenbos en Antje Meijer.
Tenslotte... de nieuwe opgave. Wie kan
ons bijzonderheden vertellen over de
afgebeelde vrouw. Uw antwoord graag
per brief aan het redactieadres, zie voorin
het blad.
39
