voorstellen hoe dat ging? Ik was ook huis
baas voor de gemeente en later voor de
woningbouwvereniging. Ongeveer zestig
tot tachtig huizen moest ik iedere maan
dagochtend af. Vier bellen tegelijk
bediende ik, het boekje en het geld lagen
dan klaar op de trap. Heel vaak hing het
touwtje uit de brievenbus en redde je
jezelf. Leuke dingen maakte je mee!"
Cor grinnikt en kijkt mij ondeugend aan
over zijn brilleglazen.
"Ik was eens bij iemand die zijn gebit in
een pannetje met soda op een petroleum
stelletje had gezet om het schoon te
maken. Toen ik weg ging lagen alle tan
den en kiezen los in het pannetje. Ook
heb ik zelfs een oude vrouw meegeholpen
haar corset dicht te rijgen.
Onderduikers
"In 1942 ben ik met mijn gezin aan de
Notweg gaan wonen. Door de evacuatie
stonden er veel huizen leeg maar omdat
ik ambtenaar was hoefde ik niet uit
Bergen weg. Eind 1943 kregen wij via
voor de kop van Noord-Holland.
In de oorlogstijd werd er vaak aan de
meters geknoeid. De Duitsers mochten
onbeperkt stroom gebruiken terwijl de
Nederlanders werden gerantsoeneerd. We
hadden toen meters met drie cijfers tot
999. Veel Duitsers verbruikten over de
1000 kWh; als ze er 700 of 900 hadden
verbruikt maakten de opnemers er 1700
of 1900 van. Het clandestien verbruik van
de bevolking werd hierdoor gedekt en nog
door de bezetters zelf betaald. De direc
teur van het GEB wist hier echter niets
van.
Goochelaar
In zijn vrije tijd was Cor goochelaar. Hij
had hiervoor als ambtenaar dispensatie
van de gemeente gekregen. In die tijd
mochten ambtenaren namelijk geen
betaalde nevenfuncties hebben. Met zijn
goochelkoffer achterop de fiets reisde hij
de wijde omgeving af, om onder de naam
'Professor Remidol' op te treden. De
naam was ontleend aan de crème
den wij het huis, woonden met het hele
gezin in de garage en kookten in de
schuur. Er was toen nog geen gas en riole
ring. De VVV Bergen aan Zee (voortge
komen uit de Vereniging Paal 33) en de
Kust-, Zeil- en Botenvereniging heb ik in
die tijd met een paar enthousiaste mensen
opgericht. Na 23 jaar fijn gewoond te
hebben in Bergen aan Zee zijn we naar de
Colnotweg in Bergen verhuisd.
In 1957 was ik kassier geworden bij de
PEN op het kantoor in Alkmaar. Om
streeks mijn 52e jaar begon ik te sukkelen
met mijn gezondheid. Het werk vond ik
ook niet zo bevredigend meer. Her laatste
jaar voor mijn pensioen werk ik ziek en
ben toen gestopt met werken.
Cor Sijpheer is veertig jaar ambtenaar
geweest en vijftig jaar goochelaar.
Tenslotte een wijze raad
Zijn gezin is verrijkt met veertien klein
kinderen en zes achterkleinkinderen.
Voor zijn nageslacht heeft hij een verslag
gemaakt van zijn oorlogsherinneringen.
Linkerfoto: Professor
Remidol bezig met
een van zijn verba
zingwekkende trucs.
Rechterfoto: Duo
Wijo in actie ffoto's
mevr. Jo de Leeuw-
Boon).
dokter Blok ons eerste jodenkindje
Hannie in huis. Wij hebben dertien joden
ondergebracht waarvan er drie opgepakt
zijn. Het was een zeer spannende tijd.
Vanwege mijn werk had ik een 'Ausweis'
voor de verboden gebieden, waartoe
Bergen aan Zee hoorde. Nu kon ik de
stellingen aan het verzet doorgeven en
waar het afweergeschut en de schijnwer
pers waren opgesteld. Dit gebeurde via
een geheime zender die zich in de kelder
van het bejaardenhuis Westerlicht in
Alkmaar bevond. Zo werd ik vanzelfspre
kend tussenpersoon voor het geld, de dis
tributiebonnen en de levensmiddelen van
de onderduikers. We hadden ook een ille
gale drukkerij waar 'De Waarheid' werd
gedrukt met ongeveer 1600 exemplaren
'Remidol' (goed voor alles). Hij trad veel
op voor de zieke kinderen in Bio-
Vakantieoord, en voor de ouderen tijdens
de bekende 'Bello Revue' in De Rustende
Jager. Van 1945 tot 1962 was hij verbon
den aan het Westfriese cabaretgezelschap
'Duo Wijo'; toen zeer bekend.
"Voor mijn brood was ik ambtenaar en
voor het beleg goochelaar. Van het geld
dat ik met het laatste verdiende heb ik
grond in Bergen aan Zee gekocht, waar ik
in 1953 ben gaan wonen. Op die grond
rustte een bouwplicht omdat er veel afge
broken was in de bezettingstijd. Ik moest
de keus maken tussen de grond doorver
kopen of er een huis op laten bouwen. Het
laatste heb ik gedaan en ik heb er geen
spijt van gehad. In het seizoen verhuur-
De titel is 'Belevenissen van een gezin in
de oorlogsjaren 1940-1945'. Het is een
waarschuwing tegen het opkomend fas
cisme en racisme.
"Dit mag nooit meer gebeuren! Nooit!
Samenvattend: wij hebben elkaar nodig!
Er is maar één land, dat is de wereld. Er is
maar één volk, dat zijn de mensen.
Volgens Cor is hij nu met zijn overuren
bezig. Ik hoop van harte voor hem en zijn
vrouw dat ze dubbel betaald worden.
