Bergenaren vertellen
over vroeger
Telepaaih PROF. REMIDOL
Trees Staarink-Bruinsma
Cor Sijpheer werd op 15 december 1913
in Broek op Langedijk geboren. Hij begon
zijn loopbaan als brood- en banketbakker,
trouwde in 1937 met Hendrikje Bredewout
en kwam in Bergen wonen. Zijn benoe
ming tot ambtenaar bij het Gemeentelijk
Electriciteitsbedrijf vond in 1940 plaats.
Als meteropnemer/incasseerder kwam hij
bij talloze Bergenaren over de vloer.
Samen met zijn vrouw heeft hij veel voor
het verzet betekend. Als waardering hier
voor kreeg het echtpaar Sijpheer in 1984
het Verzetskruis uitgereikt. Cor heeft zich
voor een groot aantal besturen in Bergen
en Bergen aan Zee verdienstelijk gemaakt.
De ouderen in Bergen zullen zich hem nog
goed kunnen herinneren omdat hij in zijn
vrije tijd optrad als goochelaar, telepaat
en illusionist onder de artiestennaam
'Professor Remidol.
Op de afgesproken tijd bel ik bij de fami
lie Sijpheer aan. Een vriendelijk uitziende
man doet open en stelt zich voor: "Cor
Sijpheer, komt u binen. Mijn vrouw is
even boodschappen aan het doen en komt
zo terug." Even later horen we de achter
deur opengaan. Als de thee is ingeschon
ken begint Cor Sijpheer te vertellen.
"Onze familienaam is ontstaan door de
droogmaking van de Zijperpolder eind
16e eeuw. De Heer en van De Zijp waren
hierbij betrokken, vandaar de naam
Sijpheer. Mijn vader was timmerman en
had in het begin van zijn huwelijk een
timmerfabriek in Broek op Langedijk. In
Bovenkarspel waar hij later woonde had
mijn moeder de zorg voor een marktcafé.
Ik ben met mijn oudere zusje opgegroeid
en toen ik vijftien jaar was verhuisde ons
gezin naar Alkmaar.
Bij een bakker in Hem ben ik als leer
ling brood- en banketbakker begonnen.
Vanwege dienstweigering moest ik ander
half jaar als bosarbeider in de Schoorlse
duinen werken. In deze periode leerde ik
rotonde naar Bergen aan Zee, ben ik een
keer in de winter met mijn fiets over de
kop geslagen. Al het geld lag rondom me
in de sneeuw. De bus naar Bergen aan
Zee kwam juist aanrijden. De bus
chauffeur Lau van der Oord) zag het
gebeuren, stapte uit en heeft samen met
mij, onder het toekijken van de passagiers,
al het geld uit de sneeuw opgevist. Langs
het NoordHollands Kanaal, waar het
altijd waaide, zijn al mijn kwitanties een
keer weggewaaid.
Als de mensen niet thuis waren wist ik
precies waar de sleutel lag, of ze lieten de
deur gewoon los. Dat is nu niet meer voor
te stellen. Een weduwe op 't Woud,
Vrouw Castricum genaamd, had weieens
geen geld om te betalen. Ik liet dan toch
de kwitantie achter en ontving later via
de postbode het geld met een sigaar, stin
kend naar de kamfer omdat hij bewaard
was tussen haar ondergoed.
Maatschappelijk werker
"Weet je, ik voelde mij in die tijd een
Cor Sijpheer in 1935 in Alkmaar op de bakfiets.
Cor Sijpheer:
"Er is maar één land,
dat is de wereld"
Op veelvuldig verzoek houdt de Bergense
op Dinsdag 6 November a.s. in de kegelzaal van
„De Rustende Jager" te Bergen
ïeteftiUlUsctie
o.a. de telepathische post, het opsporen van voorwerpen, geheime
opdrachten enz. Voor serieuze belangstellenden zeer interessant.
Toegangsprijs 50 cent -f- belasting
Aldus werden de optredens van Professor
Remidol in De Duinstreek aangekondigd.
soort maatschappelijk werker.
Cor kijkt mij aan, zucht even en vertelt
dat hij vaak de schouder was waarop de
mensen konden uithuilen. Alle fijne en
verdrietige gebeurtenissen werden hem
dan meegedeeld.
"De mensen hadden in die tijd niet zo
vlug een psychiater nodig. Er werd beter
naar elkaar geluisterd, er was saamhorig
heid.
Dat hij het een fijne baan vond, straalt nu
nog van zijn gezicht af. Geanimeerd ver
telt hij verder.
"De meters zaten op de gekste plaatsen.
Bij de achterdeur, op zolder en in de bed
stee. Er lag zelfs een keer een dode opge
baard en ik moest de meter opnemen die
achter de bedstee was geplaatst. Kun je je
mijn vrouw kennen die in de huisartsen
praktijk van dokter Blok werkte. In 1937
ben ik getrouwd en kwam ik op de Turf-
weg in Bergen wonen waar ik inmiddels
een broodbezorgwijk had gekregen.
Uit mijn huwelijk zijn zes kinderen
geboren, vijf jongens en een meisje, waar
van er nog drie in Bergen wonen".
Met de fiets over de kop
"In 1940 kwam ik in dienst van het
Gemeentelijk Electriciteitsbedrijf GEB
in Bergen. Ik moest maandelijks alle hui
zen langs om de meter op te nemen en
geld te innen. We hadden toen nog het
direct-incassosysteem, wat na de oorlog is
opeheven. Hierdoor had ik veel geld op
zak. Bij de 'Fransman', de boerderij bij de
8
